تلاش‌های مدرسه در سیدی بوزید برای مبارزه با خشونت؛ تمرکز بر آموزش و پیشگیری
در دوره‌های اخیر، میزان خشونت افزایش یافته است. به همین منظور، یک طرح جدید به منظور مقابله با این پدیده به اجرا درآمده است که بر اهمیت پرورش کودکان در محیطی خانوادگی سالم تأکید می‌ورزد.
اخلاص حمرونی
تونس - میزان خشونت خانگی علیه زنان به طور پیوسته افزایش یافته است، به گونه‌ای که خانه، که باید به عنوان پناهگاهی امن شناخته شود، به مکانی برای وقوع خشونت بدل گشته است. تقریباً پنجاه درصد از زنان در محیط خانوادگی خود مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.
یک مطالعه جامعه‌شناختی که در سال ۲۰۲۲ تحت عنوان «خشونت علیه زنان در استان سیدی بوزید» منتشر شده است، خشونت را به عنوان یکی از جدی‌ترین و خطرناک‌ترین مشکلات اجتماعی معرفی می‌کند. این پدیده، بر اساس مطالعه مذکور، در پرتو ساختارهای اجتماعی مبتنی بر برتری مردانه و همچنین بر محرومیت و وابستگی زنان به مردان، رشد یافته است.
این مطالعه، که شامل ۷۰۰ زن از بیشتر مناطق استان سیدی بوزید بود، نشان داد که علیرغم تفاوت‌هایی در سطوح تحصیلی، زنان با نرخ‌های مشابهی از انواع خشونت روبرو می‌شوند. از این رو، بیش از ۴۹ درصد از زنان متأهل و بیش از ۳۴ درصد از زنان مجرد با موارد خشونت مواجه هستند.
در این منطقه، انواع خشونت علیه زنان به ترتیب شامل خشونت روانی با بالاترین نرخ ۸۰ درصد است، پس از آن خشونت فیزیکی با ۴۴.۱ درصد، خشونت جنسی با ۱۱.۱۸ درصد، خشونت اقتصادی با ۱۹.۱۴ درصد، و در نهایت خشونت سیاسی با ۴ درصد مشاهده می‌شود.
از آنجا که افزایش خشونت علیه زنان تأثیرات قابل توجهی بر زنان و کودکان داشته است، سماح عبداللاوی، استاد رسانه در دبیرستان سیدی بوزید غربی، تصمیم گرفت تا بخشی از کلاس‌های خود را به کارگاه‌های آموزشی اختصاص دهد. هدف از این کارگاه‌ها آگاه‌سازی دانش‌آموزان نسبت به خطرات این پدیده و ترویج روحیه‌ی تسامح به جای خشونت در میان آنها است.
درباره این ابتکار آموزشی، سماح عبداللاوی اظهار داشت: «آمارها در سیدی بوزید نشان می‌دهند که تعداد زنانی که قربانی خشونت می‌شوند روز به روز افزایش می‌یابد، به طوری که این پدیده به یک معضل اجتماعی تبدیل شده و تأثیرات منفی آن بر کودکان نیز افتاده است. بنابراین، تصمیم گرفتم این ابتکار را آغاز کنم که در آن با دانش‌آموزان، چه در کلاس‌های درسی یا در انجمن‌ها، برای ترغیب به مقابله با خشونت علیه زنان و افزایش آگاهی آنها نسبت به خطرات آن همکاری می‌کنم».
سماح عبداللاوی درباره فعالیت‌های انجام شده توضیح داد: «ما فعالیت‌های هدفمند و متنوعی را انجام داده‌ایم، که شامل نوشتن و انتشار مقالات در ارتباط با پدیده خشونت، تهیه بنرها و همچنین اجرای پروژه‌هایی در قالب داستان‌های دیجیتالی می‌شود که موضوع خشونت علیه زنان را پوشش می‌دهند.» او افزود که در ابتدا، ایده‌ی فعالیت‌ها بر پایه‌ی بنرهای کاغذی بود، اما به مرور زمان به فعالیت‌های دیجیتالی توسعه یافت که در پلتفرم‌های آنلاین منتشر و برای عموم قابل دسترس شدند.
سماح عبداللاوی دلیل انتخاب گروه سنی ده تا پانزده سال را به این دلیل عنوان کرد که این گروه در سنین حساس رشد قرار دارند و توانایی درک و جذب خطرات پدیده خشونت را دارند. او توضیح داد: «گروه سنی ده تا پانزده سال را برگزیدم، زیرا اعتقاد دارم که آموزش و آگاه‌سازی آنها از آثار منفی خشونت علیه زنان از اهمیت بسیاری برخوردار است. این آموزش‌ها به آنها کمک می‌کند تا از همان دوران کودکی با دیدگاه‌های ضد خشونت پرورش یابند و درک کنند که چگونه این پدیده می‌تواند بر زنان خطرناک باشد و تأثیر منفی بر تربیت اجتماعی و روانی آنها بگذارد.»
سماح عبداللاوی جزئیات ابتکار خود را بدین صورت شرح داد: «برای دانش‌آموزان ده ساله که در پایه پنجم ابتدایی هستند، یک داستان کاغذی و دیجیتال تهیه کردیم که در آن یک دانش‌آموز به دلیل اینکه فکر می‌کند کمک به مادر در کارهای خانه وظیفه زنان است، از کمک کردن امتناع می‌ورزد. اما خواهرش تلاش می‌کند تا او را متقاعد کند که کمک به مادر نشان‌دهنده رفتاری متمدنانه است که همگان باید از آن برخوردار باشند. فعالیت دیگری که انجام شد تهیه یک بنر درباره خشونت بود، که محور اصلی این ابتکار به شمار می‌رود. در ابتدا، دانش‌آموزان تنها با مفهوم خشونت فیزیکی آشنا بودند. با این حال، با تحقیقات بیشتر در اینترنت، آنها کشف کردند که انواع دیگری از خشونت مانند خشونت اقتصادی، مالی، جنسی و حتی سیاسی نیز وجود دارد. با کسب این اطلاعات جدید، هر دانش‌آموز نوع خاصی از خشونت را برگزید تا محوری برای بنر و شعار خود در راستای مبارزه با خشونت علیه زنان قرار دهد.»
سماح عبداللاوی توضیح داد که فعالیت سوم برای دانش‌آموزان ۱۴ تا ۱۵ ساله انجام شده است، که شامل توسعه یک اپلیکیشن دیجیتال برای گوشی‌های هوشمند می‌شود. این اپلیکیشن حاوی تصاویر و اطلاعاتی درباره خشونت است تا افراد دیگر را نسبت به خطرات این پدیده آگاه سازد و آنها را متقاعد کند که رفتار و برخوردشان با زنان را تغییر دهند. هدف از این ابتکار، زندگی در جامعه‌ای متعادل و بدون خشونت است.
در پایان، سماح عبداللاوی از جامعه خواستار حمایت و توسعه این ابتکارات آموزشی شد تا امکانات بیشتری برای آنها فراهم آید. هدف از این درخواست، کمک به پرورش نسل جدیدی است که به اهمیت گفت‌وگو و بحث به جای استفاده از خشونت اعتقاد دارند، به ویژه در مناطق روستایی و شهرهای جنوبی که اغلب در آنها از همان کودکی، احساس قدرت و کنترل در پسران تقویت می‌شود. او بر اهمیت آموزش‌های پیشگیرانه تاکید کرد تا زمینهای برای تغییر نگرش‌ها و رفتارها فراهم آورد.
