«طالبان نمیتوانند مانع تحصیل ما شوند!»
طالبان بار دیگر آموزشگاههای دختران را بستند و دو تن از شاگردان این آموزشگاەها میگویند طالبان نمیتوانند مانع تحصیل ما شوند! ما در خانه درس میخوانیم و به تحصیل خود ادامه میدهیم.
بهاران لهیب
کابل - چندی قبل مرکزهای آموزشی در افغانستان بخصوص در کابل بدون مکتوب رسمی از طرف طالبان، صنفهای دخترانه را دوباره فعال کرده و تمام معلمان زن را استخدام نموده بودند. ولی بعد از گذشت سه هفته درس، بخش امنیت طالبان و یا هم افراد امر بالمعروف به این آموزشگاهها هجوم برده و صنفهای دختران را بستند، و کورسهای که به حرف طالبان توجه نکردند فردای آن روز دروازه شان مهر و لاک (پلمب) شد.
ما با دو تن از شاگردانی صحبت کردیم که درندهخویی طالبان در آن را حکایت میکنند.
مروه محمدی شاگرد صنف دهم بوده که طالبان وارد کابل شدند و مثل میلیونها دختر دیگر اجازه ادامه تحصیل را پیدا نکرد. نامبرده میگوید: «بعد از بستهشدن مراکز آموزشی چهار ماه قبل به امر طالبان، در این روزها دوباره کورسهای ما باز شدند. اما باز هم طالبان آمده و بسیار عصبی بودند و حرف شان این بود که چرا دختران بزرگ به کورس تان میآیند.»
هردو مصاحبهشونده ابراز میدارند که تلاش طالبان این بود که دختران از برخوردها شان ویدیوی ثبت نکنند و معلمان و مدیر آموزشگاه را مجبور ساختند که دختران را هرچه عاجل رخصت کنند. در واکنش، شاگردان دختران نیز بسیار شاکی بودند و با سروصدا از آموزشگاه بیرون رفتند.
مروه در ادامه سخنان خود میگوید: «من یک سال قبل وقتی طالبان اعلام کرده بودند که دختران بالاتر از صنف ششم میتوانند به مکتب بروند، من و تمام دختران با شور و شوق زیاد به مکتب رفتیم، دیری نگذشته بود که طالبان به مکتب ما آمده و باز هم ما را مجبور ساختند که از مکتب بیرون شویم. همه سراسیمه و جگرخون شده بودیم.»
وی مصمانه میافزاید: «طالبان نمیتوانند مانع تحصیل ما شوند! ما در خانه درس میخوانیم و به تحصیل خود ادامه میدهیم. من ناامید نمیشوم، مطمین هستم که این رژیم روزی سرنگون میشود و ما دوباره به مکتب میرویم.»
نیلاب ح، شاگرد یکی از مرکزهای آموزشی دیگر از جریان یورش طالبان و مسدودشدن آموزشگاه شان میگوید: «طالبان به ما میگفتند که شما کلان کلان دختران هستید و حق ندارید که به درس بیایید. با این که معلم ما هم زن بود ولی اجازه ندادند که ما به درس خود ادامه بدهیم.»
در هنگام ورود طالبان به کابل، نیلاب صنف شش مکتب بود و وقتی صنف ششماش به پایان رسید به وی اجازه ادامه تحصیل داده نشد. نیلاب آروز دارد در آینده معلم شود. نیلاب ابراز میدارد: «بالاخره به آرزویم میرسم و دولت طالبان تا آخر پایهدار نمیماند.»