بهاران لهیب

کابل - در ۳ فروردین ۱۴۰۱ قرار اعلان قبلی طالبان باید تمام مدارس دخترانه و پسرانه آغاز به درس می‌نمودند. این روال همیشه‌گی سیستم معارف افغانستان در مناطق سردسیر کشور بود. اما امسال شروع دروس برای دختران بالاتر از کلاس ششم مفهوم خاص داشت، با آمدن طالبان تمام دختران بالاتر از کلاس ششم و دانشگاه‌های دولتی به روی دختران بسته شد. دلیلی را که سخنگویان طالبان عنوان می‌کردند این بود که نصاب تعلیمی را تغییر می‌دهند و کلاس دختران و پسران را از هم جدا می‌نمایند. سال قبل دختران را بدون اخذ امتحان و تدریس یک کلاس بالا ارتقا دادند.

با اعلام شروع مدارس همه‌ی دختران بالاتر از صنف ششم به علاقه و شور و شوق به سوی مکاتب رفتند. طالبان مانع داخل شدن دختران به مکاتب شدند، که این عمل‌شان دختران زیادی را به ماتم نشاند و اشک ریختند.

خبرگزاری زن در این مورد با دوتن از دانش‌آموزان مکاتب کابل مصاحبه‌ای اختصاصی انجام داده است.

نازی انوری یکی از دانش‌آموزان کلاس دهم لیسه شهرکابل است. وی از روز اول آغاز دروس امسال خود می‌گوید: «قبل از شروع سال تعلیم، طالبان طی اعلامیه‌ای گفتند که دختران حق رفتن به مکتب از کلاس اول تا دوازدهم را دارند. من با لباس و کیف جدید با خوشی زیاد به طرف مدرسه رفتم با وجود که با ما رفتار خوب نداشتند. به ما طالبان اجازه‌ی داخل شدن به مدرسه را ندادند وقتی دلیل این کار را پرسیدیم به ما گفتند که منتظر امر ثانی باشید و فعلا اجازه ندارید.»

در ادامه‌ی سخنان خود نازی می‌افزاید: «به نظر من مشکل اصلی طالبان به رسمیت شناختن دولت‌شان است که بالای ما زنان فشار می‌آورند.»

پیام نازی به تمام دختران که از درس باز مانده‌اند اینست: «تمام دختران نباید روحیه‌ی خود را از دست بدهند. باید اعتماد به نفس داشته و همیشه امیدوار باشند و این را به یاد داشته باشند که این وضعیت تا آخر نخواهد ماند. چون روزی می‌رسد که به مکتب می‌رویم و ما آینده‌سازان کشور خود می‌شویم. و اگر مدارس دوباره شروع نشود از نظر من یک فاجعه است.»

نازی با هزاران درد در جریان سخنان خود می‌گوید: «اگر مدارس شروع نشود به نظر من ضربه‌ی آن از هزاران انتحاری بیشتر است، چون اگر یک کشور از هر لحاظ ضربه ببیند، آن ضربه جبران‌پذیر است، اما اگر از لحاظ تعلیم و تربیه ضربه ببیند جبران‌ناپذیر است باید بگویم که تعلیم و تربیه حق مسلم هر مرد و زن است.»

هدیه ثامر یکی دیگر از دانش‌آموزان در ولایت کابل، از برخورد طالبان در آغازین روز دوباره‌ی مدارس می‌گوید: «من از طریق رسانه‌ها شنیدم که مدارس دوباره شروع شده من روز اول مدرسه نرفته بودم. ولی از هم کلاسانم شنیدم که طالبان دانش‌آموزان را مورد توهین تحقیر قرار دادند و اجازه‌ی داخل شدن به مدرسه را ندادند. به نظر من مدرسه خانه‌ی دوم ماست.

مشکل در ذهنیت، عقل و شعور طالبان است، نه در ما دانش‌آموزان!»

هدیه ثامر می‌گوید: «به اتمام مدرسه من یک سال مانده، برایم واقعا سخت است. آینده را نمی‌دانم ولی می‌دانم مثل دور اول‌شان، دوباره دولت طالبان سقوط می‌کند. با وجود ناامنی در جریان دولت قبل ولی ما دختران به دروس خود ادامه می‌دادیم.»