من به عنوان یک زن هیچگاه تسلیم نمیشوم!
با سرکار آمدن دوبارهی طالبان تا به امروز وعده و وعیدهای بسیاری به مردم افغانستان بخصوص زنان در زمینهی تحصیل و کار داده شده است، اما تا به امروز نه تنها به کوچکترین وعدههای خود عمل نکردهاند، بلکه در این راستا از ایجاد هر گونه مانع نیز ابایی ندارند و زنان خواهان علم و پیشرفت را در میدانهای مبارزه نیز سرکوب و تحت فشار قرار میدهند. در این مورد زینب احمدی، دانشجوی رشتهی حقوق میگوید: "من مطمئن هستم که ما زنان اگر دست به دست هم بدهیم روزی میرسد که به خواست خود برسیم."
بهاران لهیب
کابل - طالبان از زمانی که به قدرت رسیدند تا امروز وعدههای بلند و بالایی به مردم دادهاند، ولی تاکنون نتوانستند که کوچکترین آن را عملی سازند. یکی از وعدهها در زمینهی تحصیلات، بخصوص تحصیلات عالی بود. سرپرست وزارت تحصیلات عالی طالبان عبدالباقی حقانی در جریان معرفیاش به این پست، در ۷ شهریور در سخنان خود گفته که تحصیلات عالی را معیاری میسازند و کیفیت نظام تحصیلات عالی را بلند میبرند! لیکن در این عرصه چنان ناکاماند که حتی تا حال موفق نشدند که دانشگاهها را آغاز کنند، بحث معیارسازی و ارتقاء کیفیت به جای خودش.
فشارها و قوانین سخت طالبان باعث ترک تحصیل بسیاری از دانشجویان زن شده است
زینب احمدی یکی از دانشجویان سال دوم رشتهی حقوق دانشگاه کابل و فعال حقوق اطفال در زمینهی ادامهی تحصیلات خود میگوید: "با حاکم شدن طالبان همهی مردم بخصوص زنان افغانستان با مشکل جدی مواجع شدند. محدودیتهای زیادی از طرف طالبان وضع شده است. قسمی که شاهد هستیم دانشگاهها به روی محصلین بستهاند. به اساتید زن اجازه تدریس داده نمیشود."
با آن که دانشگاههای خصوصی دروساش آغاز شده، ولی مشکلات عدیدهای سرراه آنان وجود دارد؛ تعداد زیادی از اساتید و دانشجویان کشور را ترک کردهاند، فقر اقتصادی باعث شده که دانشجویان فیس خود را پرداخت نکنند. قوانین سخت و سفت طالبان و فقر باعث شده تا عدهای از دانشجویان ترک تحصیل کنند. آنان دیگر انگیزهای برای تحصیل ندارند. عدم پرداخت فیس باعث شده که تعداد قابل توجهای از دانشگاهها ورشکست شوند.
"مازنان اگر دست به دست هم دهیم، موفق خواهیم شد"
زینب احمدی در ادامهی صحبتهای خود میافزاید: "همهی ما زندگی پرمشقت را پیش میبریم ولی من به عنوان یک زن هیچگاه تسلیم نمیشوم وسرخم نمیکنم. در برابر خواستههای طالبان، به درس، تحصیل و پیشرفت خود ادامه میدهم. من مطمئن هستم که ما زنان اگر دست به دست هم بدهیم روزی میرسد که به خواست خود برسیم."
زینب احمدی در پایان سخنان تمام زنان جهان را فرا میخواند و خواستار حمایت است و میگوید: "از تمام زنان جهان خواستارم با همبستگی و دل گرمی تلاش کنند و از زنان افغانستان حمایت نمایند. مخصوصا زنان قربانیان جنگ را تنها نگذارند تا به پیشرفت خود ادامه بدهند و با تحصیلاتشان در جامعه سهم بسزایی داشته باشند."