نغم کراجه

غزه - مسئله زندانیان زن فلسطینی در بازداشتگاه‌های نیروهای اسرائیلی یک موضوع حیاتی است که نیازمند توجه بین‌المللی فوری می‌باشد. این زنان در معرض سوء استفاده‌های مکرر و نقض حقوق بشر قرار دارند، که شامل شرایط نامناسب زندان، گرسنگی و شکنجه است، و این موارد نه تنها آن‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد، بلکه به طور جدی با معاهدات و قوانین بین‌المللی در تضاد است.

غزل ناطور، فعال حقوق زندانیان، می‌گوید که استراتژی بازداشت زنان فلسطینی توسط نیروهای اسرائیلی، پس از عملیات طوفان الاقصی تشدید یافته است. او توضیح داد که نیروهای اسرائیلی پس از هفتم اکتبر، کمپین‌هایی را برای بازداشت زنان فلسطینی در سراسر مناطق فلسطینی گسترش داده‌اند تا با استفاده از این زنان به عنوان ابزار فشار، خانواده‌های آنها را به تسلیم وادارند.

این کمپین‌ها به شکل گسترده‌ای بازداشت مادران، خواهران، و همسران فلسطینیان را در بر گرفته‌اند. غزل ناطور توضیح داد که با افزایش تهدیدات خشونت‌آمیز، قتل، و ارعاب علیه این زنان، مواردی از ویرانی خانه‌های آنها و مصادره اموال شخصی نیز به عنوان روش‌هایی برای اعمال فشار و انتقام رخ داده است.

غزل ناطور افزود که از زمان آغاز جنگ، نیروهای اسرائیلی بازداشت‌های وسیعی را از میان زنان، از جمله نوجوانان و سالمندان، آغاز کرده و آنها را در زندان دامون نگهداری می‌کنند. وی همچنین تاکید کرد که سیاست ناپدیدسازی اجباری زندانیان در نوار غزه به صورت روزمره اجرا شده است، و داده‌های دقیقی پیرامون تعداد یا وضعیت فعلی آنها در اردوگاه‌هایی که توسط نیروهای اسرائیلی اداره می‌شوند، در دسترس نمی‌باشد.

غزل ناطور اشاره کرد که پس از آزادی برخی از زندانیان زن فلسطینی، شواهد دردناکی از تجربیات بازداشت آن‌ها، از جمله شکنجه، توهین‌ها، محرومیت از حقوق اولیه، تهدید به تجاوز، بازرسی برهنه، و آزار جنسی به گوش رسیده است. وی تأکید کرد که علیرغم ثبت برخی از این گواهی‌ها توسط رسانه‌ها، نهادهای حقوق بشری در غزه به دلیل شرایط دشوار اجتماعی و امنیتی که جامعه فلسطینی با آن روبرو است، در جمع‌آوری و ثبت دقیق این اطلاعات با موانع جدی مواجه هستند.

غزل ناطور توضیح داد که شهادت‌های شنیده شده از زندانیان زن وحشتناک و فراتر از تصور بوده‌اند. او به نقل قولی از یکی از زندانیان زن اشاره کرد که تجربه خود را اینگونه بیان کرده است: «زمانی که در مرکز پناهندگی دستگیر شدم، یکی از سربازان مرا کتک زد، به من فحاشی کرد و تا رسیدن به اردوگاه چشمانم را بست. پس از آن، بازجویی‌ها با کتک کاری شدید، برداشتن حجابم، لخت کردنم و ترساندنم با سگ‌های پلیس آغاز شد. آن‌ها مرا با تجاوز تهدید کردند مگر اینکه اعتراف کنم. یک هفته کامل از غذا و آب محروم شدم چرا که آن‌ها فکر می‌کردند این روش‌ها مؤثر هستند.»

غزل ناطور خاطرنشان کرد که روش‌های انتقام‌جویانه و خشن فراوانی علیه زندانیان زن فلسطینی در زندان‌های اسرائیلی اعمال شده است، اما بسیاری از این موارد به دلیل حساسیت شرایط برخی زنان فاش نمی‌شود. علاوه بر این، اکثر زندانیان به دلیل ترس از برچسب ننگی که ممکن است با آن مواجه شوند، تمام جزئیات را بازگو نمی‌کنند. این زنان به طور آشکاری در معرض انواع خشونت قرار گرفته‌اند تا به اعترافاتی وادار شوند، بدون اینکه حتی مشخص باشد که آیا آنها از اطلاعات نظامی آگاهی دارند یا خیر.

غزل ناطور تاکید کرد که علاوه بر رویه‌های سرکوبگرانه علیه زندانیان زن، آنها از ٧ اکتبر تحت سیاست گرسنگی قرار گرفته‌اند که توسط مدیریت زندان‌ها اعمال می‌شود، به این صورت که از دسترسی به غذای اضافی و مراقبت‌های پزشکی محروم می‌شوند. وضعیت ازدحام در زندان‌ها وخیم‌تر شده است، و زندانیان در سلول‌هایی با مساحت کمتر از دو متر مربع زندگی می‌کنند. با افزایش تعداد زندانیان، شرایط زندگی وخیم‌تر شده است. همچنین، آنها با کمبود شدید لباس، پتو، و لوازم شخصی مناسب مواجه هستند، و حریم خصوصی‌شان در هر قدم نقض می‌شود.

در شرایط سخت زندان، زندانیان زن مجبور به استفاده از آب آشامیدنی غیرقابل شرب و آلوده هستند، که به میزان رنج آنها می‌افزاید.

غزل ناطور تاکید کرد که از اکتبر ٢٠٢٣، مدیریت زندان‌ها محدودیت‌های شدیدی را بر ابزارهای ارتباطی اعمال کرد؛ تمام دستگاه‌ها و وسایل ارتباطی مصادره شده، دسترسی نمایندگان صلیب سرخ بین‌المللی برای بازرسی وضعیت زندانیان ممنوع شده، و آنها از ملاقات با خانواده‌های خود بدون هیچ توضیحی برای این اقدامات سیستماتیک و مجازات‌ها محروم شده‌اند.

غزل ناطور به توافق تاریخی تبادل اسرا در نوامبر گذشته اشاره کرد، که به عنوان یکی از نقاط عطف در تاریخ زندانیان زن شناخته می‌شود. در این توافق، ٧١ زندانی زن آزاد شدند، که برخی از آن‌ها تا ١۶ سال را پشت میله‌های زندان گذرانده بودند. این توافق به طور مرحله‌ای و در ٧ مرحله مختلف انجام شد.

غزل ناطور تأکید کرد که سیاست‌های اسرائیل با اصول حقوق بشردوستانه بین‌المللی در تضاد است و به نقض‌های جدی کنوانسیون‌های ژنو سوم و چهارم منجر می‌شود. وی اظهار داشت: «رنج زنان زندانی فلسطینی در زندان‌های اسرائیلی همچنان محور نگرانی و توجه جوامع بین‌المللی است و این وضعیت نیازمند تلاش‌های فشرده و موثر برای متوقف کردن این نقض‌های جدی و بهبود شرایط زندان‌ها است تا اطمینان حاصل شود که حقوق اساسی و قانونی این زندانیان محترم شمرده می‌شود.»

پژوهشگر غزل ناطور، در تلاش‌های خود برای ارتقای حقوق بین‌الملل، تمام کشورهای عضو را به پایبندی به کنوانسیون‌های حقوق بشر دعوت کرد. او به خصوص بر اهمیت رعایت کنوانسیون منع شکنجه و رفتار غیرانسانی و توهین‌آمیز، و کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان تاکید کرد.

غزل ناطور، در ادامه تلاش‌های خود برای تقویت پایبندی به قوانین بین‌المللی، کشورهای امضا کننده کنوانسیون چهارم ژنو را به صراحت فراخواند تا به تعرضات جسمی و روانی که زنان فلسطینی در جریان بازداشت‌های غیرقانونی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین با آن مواجه هستند، پایان دهند. او خواستار توقف فوری شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و توهین‌آمیز در جریان بازجویی‌ها شد، تاکید کرد که این اقدامات نه تنها ضروری برای رعایت اصول انسان‌دوستانه بین‌المللی است، بلکه برای حفظ کرامت و حقوق اساسی زندانیان نیز حیاتی است.