نیرمین طارق

قاهرە_

در مصر مالکیت خانه متعلق بە مرد است و زن به هر دلیلی ممکن است مجبور بە ترک خانە شود. زنانی که از نظر اقتصادی وابستە بە همسران خود هستند و خانەای برای پناه دادن به آن‌ها  وجود ندارد، بە حاشیە راندە شدەاند و از انواع خشونت لفظی گرفته تا جسمی و مادی رنج می‌برند. این زنان بیشتر از هر کسی بە دست یافتن زنان بە اسقلال اقتصادی معتقدند، تا از این پس بە حاشیە راندە نشوند.

ضرب و شتم و توهین

هند عبدالعل (٤٢ساله) از محله فیصل در جیزه گفت: "از زمان ازدواج، اختلافاتی بین من و شوهرم وجود داشت،هنگامی کە پدرم زنده بود، بعد از مشاجرەهای همسرم پیش او می‌رفتم و او از من و دخترانم استقبال می‌کرد و شوهرم مجبور می‌شد برای معذرت‌خواهی پیش او بیاید، اما بعد از فوت پدرم، صاحب آپارتمان پدرم، ملکش را پس‌گرفت چرا کە ملک پدرم اجارەای بود، بعد از مرگ پدرم بین من و همسرم اختلاف پیش آمد او مرا مورد ضرب و شتم قرار داد، اما خانە راترک نکردم چرا کە سرپناهی برای ماندن نداشتم حتی برای یک روز".

"غیر از خانەی من جایی برای ماندن نداری"

هدی حسن (37 ساله) از محله المارگ در قاهره می گوید ، "پس از مرگ مادرم ، من و خواهرانم توافق کردیم که آپارتمان خانوادەای را بفروشیم و مبلغ پولی را کە از فروش آپارتمان بە دست آوردیم، تقسیم کردیم. من سهم خود را صرف بازسازی منزل مشترک با شوهر کردم و اتاق بچە نو برای پسرم گرفتم، پس از چند ماە از فروش آپارتمان بین من و شوهرم  اختلاف پیش آمد و او به صراحت به من گفت: "بە جز خانە من جایی برای ماندن نداری، یعنی اگر می‌خوایی برو خیابان بخواب"، دردی رو کە احساس کردم کمتر از درد چاقو نبود چرا کە پس از دە سال از ازدواج شوهرم از نبود جایی برای ماندن من سوءاستفادە کرد.

خانه برادرم

مریم محمود، (33 ساله) از محله عبدین در قاهره گفت: "من پولی را که به ارث بردم ، برای خرید وسایل خانە خرج کردم ، همانطور که بیشتر زنان مصر این کار را انجام می‌دهند، جدیدترین وسایل برقی و لباس خریدم کە برای سال‌ها کافی است و قابل استفادە، اما اگر زمان بە عقب برگردد این کار را انجام نمی‌دهم من معتقد بودم خانە شوهر خانە من است اما شوهرم با هر مشاجرهای مرا بیرون می کند و من مجبورم بە خانە برادرم بروم و آنجا بمانم، برادرم گفت ماندن خودت در اینجا قابل قبول است اما فرزندانت نە، من نمی‌توانم بار فرزندانت را تحمل کنم".

تهدید به اخراج

فضیلە علی (47 ساله) ، از محله غمرا در قاهره ، می گوید: "دلیل ادامه زندگی با شوهرم تا یان لحظە نبود جایی برای ماندن است، شوهرم مرا مجبور بە پیشخدمتی برادر مجردش می‌کند و اگر مخالفت کنم مرا تهدید بە بیرون انداختن از خانە می‌کند. پس از یکی از مشاجراتم با شوهرم، بە خانە خواهرم رفتم، شوهرش بیش از سە روز بە من اجازە ماندن نداد و با صراحت بە من گفت مهمان تنها سە روز می‌ماند".

غاده عبدالفتاح (40 ساله) از محله الوطنیه در شرقیه می گوید: "من همان کار مادرم را تکرار نمی‌کنم، او پول خرید مبلمان و وسایل برقی برای من پس انداز می‌کرد که اکنون بە در من نمی‌خورد و هیچ ارزشی برای من ندارد، آرزوی من این است کە برای دخترم سرپناهی فراهم کنم تا از او محافظت کنم. هر لحظه ممکن است مرد بە او خیانت کند همانند آنچە برای من اتفاق افتاد، شوهرم مرا طلاق داد و با زن دیگری ازدواج كرد، مجبور شدم یك ماه نزد برادرم بمانم، یك ماه نزد عمویم و یك ماه نزد دایی‌ام تا زمانی کە کار یافتم و توانستم بە عنوان سرپرست و مادرخواندە در خانە بی‌سرپرستان کار کنم، دخترم در اینجا با من زندگی می‌كند. بە امید خرید خانە حقوقم را پس‌انداز می‌کنم تا حداقل بتوانم اتاق و سالنی بخرم. خانوادەی من برای من ملکی نخریدند، آن‌ها در خانەای اجارەای زندگی می‌کردند و همین سبب شد تا خانەای برای من بە ارث نگزارند". 

خیانت زناشویی

سهیر محمود (48 ساله) ، از محله شبرا در قلیوبیە ، می گوید: "وقتی از خیانت شوهرم مطلع شدم ، بە خانە مادرم رفتم و پس از فوت مادرم برادرم ازدواج کرد و در خانە مادرمان ماند، هنگامی کە پس از مشاجرە باهمسرم دوبارە بە خانە مادریم رفتم هسر برادرم مرا تحمل نکرد و می‌خواست من و فرزندانم را بە خدمتکار خود تبدیل کند".

وفا ابراهیم 36 ساله از محله مطریە در قاهره می گوید: "حقوقم برایم کافی است و می‌توانم مخارج خود را تامین کنم اما برای خرید یک آپارتمان کافی نیست. پدرم برای برادرانم آپارتمان خرید او می‌گفت" جهیزیە برای دختر کافی است من برای پسر مردم آپارتمان نمی‌خرم"، راستش پولی کە برای خرید جهیزیەام خرج کرد کمتر از خرید یک آپارتمان نبود، اکنون همسرم مرا مجبور بە قبول وضعیت پیش آمدە می‌کند و رک بە من می‌گوید" هر وقت بخواهم باید از اینجا بروی من صاحب خانە هستم و تو باید خانە را ترک کنی".

 نیرمین طارق

قاهرە_

در مصر مالکیت خانه متعلق بە مرد است و زن به هر دلیلی ممکن است مجبور بە ترک خانە شود. زنانی که از نظر اقتصادی وابستە بە همسران خود هستند و خانەای برای پناه دادن به آن‌ها  وجود ندارد، بە حاشیە راندە شدەاند و از انواع خشونت لفظی گرفته تا جسمی و مادی رنج می‌برند. این زنان بیشتر از هر کسی بە دست یافتن زنان بە اسقلال اقتصادی معتقدند، تا از این پس بە حاشیە راندە نشوند.

ضرب و شتم و توهین

هند عبدالعل (٤٢ساله) از محله فیصل در جیزه گفت: "از زمان ازدواج، اختلافاتی بین من و شوهرم وجود داشت،هنگامی کە پدرم زنده بود، بعد از مشاجرەهای همسرم پیش او می‌رفتم و او از من و دخترانم استقبال می‌کرد و شوهرم مجبور می‌شد برای معذرت‌خواهی پیش او بیاید، اما بعد از فوت پدرم، صاحب آپارتمان پدرم، ملکش را پس‌گرفت چرا کە ملک پدرم اجارەای بود، بعد از مرگ پدرم بین من و همسرم اختلاف پیش آمد او مرا مورد ضرب و شتم قرار داد، اما خانە راترک نکردم چرا کە سرپناهی برای ماندن نداشتم حتی برای یک روز".

"غیر از خانەی من جایی برای ماندن نداری"

هدی حسن (37 ساله) از محله المارگ در قاهره می گوید ، "پس از مرگ مادرم ، من و خواهرانم توافق کردیم که آپارتمان خانوادەای را بفروشیم و مبلغ پولی را کە از فروش آپارتمان بە دست آوردیم، تقسیم کردیم. من سهم خود را صرف بازسازی منزل مشترک با شوهر کردم و اتاق بچە نو برای پسرم گرفتم، پس از چند ماە از فروش آپارتمان بین من و شوهرم  اختلاف پیش آمد و او به صراحت به من گفت: "بە جز خانە من جایی برای ماندن نداری، یعنی اگر می‌خوایی برو خیابان بخواب"، دردی رو کە احساس کردم کمتر از درد چاقو نبود چرا کە پس از دە سال از ازدواج شوهرم از نبود جایی برای ماندن من سوءاستفادە کرد.

خانه برادرم

مریم محمود، (33 ساله) از محله عبدین در قاهره گفت: "من پولی را که به ارث بردم ، برای خرید وسایل خانە خرج کردم ، همانطور که بیشتر زنان مصر این کار را انجام می‌دهند، جدیدترین وسایل برقی و لباس خریدم کە برای سال‌ها کافی است و قابل استفادە، اما اگر زمان بە عقب برگردد این کار را انجام نمی‌دهم من معتقد بودم خانە شوهر خانە من است اما شوهرم با هر مشاجرهای مرا بیرون می کند و من مجبورم بە خانە برادرم بروم و آنجا بمانم، برادرم گفت ماندن خودت در اینجا قابل قبول است اما فرزندانت نە، من نمی‌توانم بار فرزندانت را تحمل کنم".

تهدید به اخراج

فضیلە علی (47 ساله) ، از محله غمرا در قاهره ، می گوید: "دلیل ادامه زندگی با شوهرم تا یان لحظە نبود جایی برای ماندن است، شوهرم مرا مجبور بە پیشخدمتی برادر مجردش می‌کند و اگر مخالفت کنم مرا تهدید بە بیرون انداختن از خانە می‌کند. پس از یکی از مشاجراتم با شوهرم، بە خانە خواهرم رفتم، شوهرش بیش از سە روز بە من اجازە ماندن نداد و با صراحت بە من گفت مهمان تنها سە روز می‌ماند".

غاده عبدالفتاح (40 ساله) از محله الوطنیه در شرقیه می گوید: "من همان کار مادرم را تکرار نمی‌کنم، او پول خرید مبلمان و وسایل برقی برای من پس انداز می‌کرد که اکنون بە در من نمی‌خورد و هیچ ارزشی برای من ندارد، آرزوی من این است کە برای دخترم سرپناهی فراهم کنم تا از او محافظت کنم. هر لحظه ممکن است مرد بە او خیانت کند همانند آنچە برای من اتفاق افتاد، شوهرم مرا طلاق داد و با زن دیگری ازدواج كرد، مجبور شدم یك ماه نزد برادرم بمانم، یك ماه نزد عمویم و یك ماه نزد دایی‌ام تا زمانی کە کار یافتم و توانستم بە عنوان سرپرست و مادرخواندە در خانە بی‌سرپرستان کار کنم، دخترم در اینجا با من زندگی می‌كند. بە امید خرید خانە حقوقم را پس‌انداز می‌کنم تا حداقل بتوانم اتاق و سالنی بخرم. خانوادەی من برای من ملکی نخریدند، آن‌ها در خانەای اجارەای زندگی می‌کردند و همین سبب شد تا خانەای برای من بە ارث نگزارند". 

خیانت زناشویی

سهیر محمود (48 ساله) ، از محله شبرا در قلیوبیە ، می گوید: "وقتی از خیانت شوهرم مطلع شدم ، بە خانە مادرم رفتم و پس از فوت مادرم برادرم ازدواج کرد و در خانە مادرمان ماند، هنگامی کە پس از مشاجرە باهمسرم دوبارە بە خانە مادریم رفتم هسر برادرم مرا تحمل نکرد و می‌خواست من و فرزندانم را بە خدمتکار خود تبدیل کند".

وفا ابراهیم 36 ساله از محله مطریە در قاهره می گوید: "حقوقم برایم کافی است و می‌توانم مخارج خود را تامین کنم اما برای خرید یک آپارتمان کافی نیست. پدرم برای برادرانم آپارتمان خرید او می‌گفت" جهیزیە برای دختر کافی است من برای پسر مردم آپارتمان نمی‌خرم"، راستش پولی کە برای خرید جهیزیەام خرج کرد کمتر از خرید یک آپارتمان نبود، اکنون همسرم مرا مجبور بە قبول وضعیت پیش آمدە می‌کند و رک بە من می‌گوید" هر وقت بخواهم باید از اینجا بروی من صاحب خانە هستم و تو باید خانە را ترک کنی".