بهاران لهیب

غزنی - غزنی در جنوب شرقی افغانستان واقع شده است. این ولایت از جمله ولایات افغانستان است که گفته می‌شود بیشتر از ۳۰۰ آثار و مقبره تاریخی دارد که اکثریت آن‌ها به دلیل جنگ‌ها و بی‌توجهی دولت‌های حاکم تخریب و یا از بین رفته‌اند. غزنی با داشتن معادن لیتیوم، طلا و مس، یکی از ثروتمندترین ولایات است و همچنین نقره، سرب و دیگر سنگ‌های قیمتی را نیز دارا می‌باشد. با این حال، همچنان مردم غزنی همانند بسیاری از نقاط افغانستان در فقر و بیکاری زندگی می‌کنند. قبل از حاکمیت طالبان بر تمام افغانستان، غزنی یکی از ناامن‌ترین ولایات به شمار می‌رفت که به دلیل جنگ بین نیرو‌های دولت سابق و طالبان در ولسوالی‌ها و قریه‌هایش بود. دلیل این جنگ در پشت پرده برمعادنی بود که غزنی دارد و کشورهای دخیل در افغانستان به دنبال آن بودند.

وقتی از کابل، پایتخت افغانستان، به سمت ولایت غزنی سفر می‌کنید، با جاده‌ای همراه و اسفالت شده مواجه نمی‌شوید؛ زیرا تمام پل‌ها و پلچک‌ها در طول حکومت دولت غنی و در جنگ با طالبان و نیز به دلیل معین گذاری توسط طالبان از بین رفته‌اند. به همین شکل، وقتی به نزدیک‌ترین ولسوالی غزنی سفر می‌کنید، جاده‌ای هموار و یا اسفالت شده قابل مشاهده نیست.

مردم این ولایت بیشتر به زراعت مشغول هستند به دلیل باران و برف زیادی که در این ولایت می‌بارد و در عین حال برای پیشبرد زندگی خود مواشی هم دارند. قبل از حاکمیت طالبان، مانند سایر ولایات، اکثر جوانان شان به صفوف اردو، پلیس و امنیت ملی پیوسته بودند و حالا بنا به مشکلات امنیتی که از طرف طالبان برای آنان ایجاد شده، به ولایت‌های دیگر یا یکی از کشورهای همسایه پناه برده‌اند. همچنان جوانان ولسوالی مالستان این ولایت اکثریت شان در کماندو بودند که حالا در منطقه خود نمی‌توانند زندگی کنند. مردمان این ولسوالی در جریان حاکمیت طالبان شاهد قتل عام بودند که زنان، کودکان، پیران و جوانانشان توسط طالبان به گلوله بسته شده‌اند.

در ولایت غزنی نظر به آماری که وزارت معارف دولت قبلی داده بود ۶۳۵ مکتب دختران و پسرانه وجود داشته است. در کنار آن دارمعلمین، چندین انستیتیوت و یک دانشگاه هم موجود بوده که ۲۰۰ دختر در رشته‌های مختلف تدریس می‌کردند. با حاکم شدن طالبان در این ولایت، همه دختران بالاتر از صنف ششم حق ادامه تحصیل را ندارند و محصلان دختر حق رفتن به دانشگاه را ندارند. مانند سایر ولایات، دختران به کورس‌های آموزشی علوم و یادگیری زبان رو آوردند که آن را هم به روی زنان بسته‌اند و زنان اجازه رفتن به مکان‌های تاریخی را ندارند.

افراد "امر به معروف و نهی از منکر" ملاوی مساجد را هر ماه یکبار جمع می‌کنند و به آنان می‌گویند که به زنان در مناطق شما اجازه ندهید که از خانه بیرون شوند و اگر بیرون می‌روند، حجاب را رعایت کنند. اگر به فرضی زنی را در بازار بدون حجاب ببینند، مورد لت و کوب و دشنام قرار می‌دهند. گاهی اوقات، برای این کار، به سراغ مردان خانواده می‌روند و پس از لت و کوب، آنها را اخطار می‌دهند که دیگر به زنی عضو خانواده شان اجازه ندهند که بدون حجاب بیرون بیاید.

مردم این ولایت در طول بیست سال گذشته هم با امکانات ناچیز صحی رو به رو بودند، اما حالا وضعیت بدتر از گذشته است، زیرا تعدادی از دکتران مجبور به ترک وطن شده‌اند.  

قبلا چند شرکت تولیدی آب معدنی و سایر نوشابه‌ها و تولید انواع شیرینی‌ها در ولایت غزنی فعالیت داشتند که مردم زیاد در آن مشغول بودند، اما با حاکمیت طالبان همه این شرکت‌های تولیدی سقوط کردند و تعداد زیادی از مردم بیکار شدند.

در ولایت غزنی اتنیک‌های مذهبی و ملی مختلف مانند هزاره، پشتون، تاجک و هندو زندگی می‌کنند که بین شان هیچ مشکل وجود نداشته و ندارد در جریان بیشتر از چهل سال حاکمان جنایتکار در افغانستان تلاش کردند که بین این اتنیک‌ها تفرقه ایجاد کنند، حالا هم طالبان آخرین تلاش شان برای انداختن تفرقه بین این اتنیک‌ها را به کار می‌برند و آگاهانه اکثریت کارمندانی را در این ولایت در مقامات بلند رتبه هستند طالبانی را استخدام نموده‌اند که پشتون هستند، دیگران را اخراج کردند و یا در پایین‌ترین ارگان‌های دولتی استخدام نموده و رفتار بسیار بد با آنان دارند.   

با وجود این همه مشکلات، ما شاهد راهپیمایی‌های زیادی زنان دراین ولایت بودیم که علیه قوانین زن ستیزانه طالبان داشته‌اند و به سادگی تسلیم افکار ضد انسانیت و ضد زن طالبانی نشده‌اند و همیشه در کنار سایر زنان ایستاده‌اند و استوار به مبارزه خویش ادامه داده‌اند.