ژوان کرمی  

دیواندره - اینکه انقلاب ژن ژیان ئازادی ادامه خواهد یافت، یک ادعا نیست بلکە واقعیتی عینی است. این واقعیت عینی چند نمود بارز دارد. مورد نخست اعتراضات خیابانی است که هرچند نوسان داشتە است و در یک ماه اخیر از شدت آنها کاستە شده است، اما هرگز خاموش نشده است و از شهریور و پس از قتل حکومتی ژینا امینی، هیچ هفتەی بدون اعتراضی نداشتەایم. مورد دوم اعتصابات است که آن هم همین وضعیت را دارد و حتی می‌توان گفت متعددتر و گستردەتر هم شدە است. مورد سوم گذار زنان به وضعیتی بدون بازگشت است. از همان روز نخست انقلاب با عصیان و قیام زنان، حاکمیت توان کنترل خود را بر آنان از دست دادە است و گرچه می‌کوشد با پافشاری بر مسئلەی حجاب اجباری به انقیاد زنان ادامه دهد، اما به طرزی واقعی سرکوب و کنترل زنان برایش غیرممکن شده است. مورد چهارم ادامەی فعالیت‌های سازماندهی شدەی انقلابی است، از جمله شعارنویسی، پخش اعلامیه و تراکت، فراخوان‌های مجازی، تخریب نمادهای ایدئولوژیک رژیم همچون تصاویر و مجسمەهای سران جمهوری اسلامی.

در این میان در دیواندره شعارنویسی یکی از فعالیت‌های انقلابی مداوم زنان و جوانان انقلابی است. فعالیت‌هایی از این دست در شهر دیواندره با توجه به وسعت و جمعیت اندکش، بسیار دشوار است. اما این جوانان نە تنها به فعالیت‌های خود تحت سرکوب شدید ادامه می‌دهند، بلکه مقاومت آنان از آنچه که تصور عموم بود پتانسیل و توانمندی‌های بسیار بیشتری را از خود نشان دادە است.