نسرین کلش

قامشلو- انقلاب جنبه‌های مختلفی دارد و این را انقلاب روژآوا در شمال و شرق سوریه ثابت کرد. از ژوئیه‌ی ۲۰۱۲ تغییرات زیادی در این منطقه و در سطوح مختلف از جمله آموزش و زبان مادری کە دهه‌ها ممنوع بود، رخ داده است.

دانشگاه روژآوا در شهر قامشلو در شمال و شرق سوریه در ژوئیه‌ی ۲۰۱۶ تأسیس شد و از طریق آن انقلاب آموزشی متولد شد. اداره‌ی خودمدیریت پروژه‌ای را برای دانشگاه‌های شمال و شرق سوریه برای تدریس به زبان مادری اتخاذ کرد و هم‌چنین بدون نیاز به سفر برای دسترسی به آموزش‌هایی که مانع از آموزش زبان کوردی می‌شود.

دانشگاه روژآوا شامل دانشکده‌هایی معادل دانشکدەهای دانشگاهی بین‌المللی از جمله مهندسی با تخصص‌های مختلف (نفت، معماری، کشاورزی و پتروشیمی) و هم‌چنین دانشکده‌ی پزشکی،  هنر و علوم اجتماعی، علوم تربیتی، علوم دینی با سه شاخه‌ی اسلامی، مسیحی و ایزدی، علوم انسانی و دانشکده‌ی حقوق می‌باشد.

علاوه بر مؤسساتی که در زیرمجموعه‌ی آن قرار می‌گیرند (موسسه‌ی عالی رسانه، مؤسسات اداری و مالی و مؤسسه‌ی فنی،  به شش بخش تقسیم می‌شود).

در پرتو انقلاب روژآوا، نقش زنان در همه‌ی عرصه‌های زندگی اعم از اجتماعی، تجارت، اقتصاد، سیاست و دیپلماسی در حال فعال‌شدن و تقویت است و آگاهی از حقوق خود نیز پیشرو این انقلاب می‌باشد، برای همین دانشگاه روژآوا برای اولین بار دانشکده‌ی ژنولوژی، یعنی علوم زنان را در تمامی بخش‌ها، شاخه‌ها و رشته‌های خود پذیرفت.

هدف و چشم‌انداز تأسیس دانشگاه روژآوا تحقق رویای مردم کورد برای تحصیل در دانشگاه به زبان مادری و پرورش نسل جوان با علم، روشن ساختن ذهن با فلسفه‌ی دموکراتیک و بوم شناختی برای تأثیرگذاری بر جاه‌طلبی و رهایی از زنجیر ترس است. برای سال تحصیلی (۲۰۲۰ و ۲۰۲۱)، این دانشگاه  بیش از ۲۵۰۰ دانشجو داشت.

شیندا داود رئیس مشترک دانشگاه روژآوا در این باره گفت: دانشگاه روژآوا پس از دانشگاه عفرین دومین دانشگاهی است که در شمال و شرق سوریه تأسیس شده است و هدف از تأسیس آن تامین نیاز منطقه به حضور دانشگاه‌ها می‌باشد، چرا که سفر دانشجویان برای تحصیل دشوار شده است، هم‌چنین قصد داشتیم با تغییر روش‌های تدریس رایج و سنتی مانند دانشگاه‌های دولتی و آموزش به زبان مادری انقلاب آموزشی انجام دهیم با توجه به این که آموزش و سخنرانی‌ علاوه بر تدریس به زبان انگلیسی به زبان‌های کوردی و عربی نیز ارائه می‌شود.

 

"مشکلاتی که دانشگاه از بدو تأسیس تاکنون با آن مواجه بوده است"

وی در خصوص برجسته‌ترین مشکلاتی که دانشگاه در بدو تاسیس با آن روبه‌رو بود، خاطرنشان کرد: "هر پروژه‌ی جدیدی با محکومیت و بی‌اعتمادی مواجه می‌شد، بنابراین در ابتدا حضور مردم بسیار کم بود، اما با تلاش زیاد، مردم به ما اعتماد کردند و میزان مشارکت افزایش یافت."

وی در مورد سایر مشکلات نیز گفت: تاسیس دانشگاه با توجه به شرایط چند سال پیش در منطقه، برای ما چالش بزرگی بود، هم از نظر مالی و هم از نظر جغرافیایی، زیرا یافتن مکانی برای یک دانشگاه بزرگ دشوار بود. ثبت نام معلمان واجد شرایط نیز در ابتدا مانعی بود، هم‌چنین ارائه‌ی منابع به زبان کوردی مشکل بود، اما با جذب معلمان واجد شرایط، این موانع برطرف شد.

علم ژنولوژی

شیندا داود در رابطه با علم زنان گفت: ژنولوژی علم جدیدی است و شروع آن از دانشگاه ما بوده است که از طریق آن به بررسی تاریخ کهن و معاصر زنان، اهمیت وجود و مشارکت آنان در تمامی عرصه‌های زندگی و نقش آن‌ها در توسعه‌ی جامعه و تمدن‌ها و چگونگی شناخت قابلیت‌های واقعی آن‌ها در کنار  طب گیاهی مورد بررسی قرار می‌گیرد، زیرا زن اولین پزشک خانواده‌ی خود در زندگی روی زمین می‌باشد.

وی ادامه داد: "در این شعبه فقط زنان پذیرفته می‌شوند، با توجە بە تمایل مردان، در ابتدا ترجیح دادیم که محدود به زنان باشد تا بتوانند خود و تاریخ خود را درک کنند که چگونه بر آنان مسلط می‌شدند؟ چگونە در مراحلی از تاریخ جنسیت آنان کنترل و بە عنوان یک ابزار مورد سوءاستفادە قرار می‌گرفتند؟ هدف این دانشگاه در درجەی اول تغییر ذهنیت زنان و در درجه‌ی دوم تغییر جامعه بر اساس حقیقت ذاتی زنان، تاریخ و نقش آن‌ها می‌باشد.

 

"روسای مشترک برای ایجاد تعادل در تصمیم گیری‌ها‌"

وی در رابطه با ساختار دانشگاه گفت: دانشگاه مانند همه‌ی نهادها دارای یک سازمان داخلی است، طوری اصلاح و ساخته شده که در خدمت دانشگاه باشد و هر سال جلسه‌ای بین ارگان‌ها برای ارزیابی کار ما برگزار می‌شود و بر این اساس، مار د حال تغییر سیستم‌ها برای مطابقت با اهداف جدید هستیم."

در رابطه با نظام ریاست مشترک نیز خاطر نشان کرد: در دانشگاه و تمامی نهادهای اداره‌ی خودمدیریتی شمال و شرق سوریه از نظام ریاست مشترک پیروی می‌شود و از طریق این سیستم می‌بینیم که در هر اقدامی دو ذهن تصمیم‌گیری می‌کنند به گونه‌ای که نظر زن و مرد مورد توجه قرار گیرد. این امر به منظور ایجاد تعادل در تصمیم‌گیری‌ها و بررسی آنها از دیدگاه این دو به صورت مشارکتی است تا برای همه مناسب‌تر باشد."