بیجاگوس سرزمینی است، که سیستم اجتماعی آن، براساس مدیریت و رهبری  یک یا چند زن است. در این نوع سیستم اجتماعی، مادر یا بزرگترین زن سرپرست خانواده است.

 

مرکز خبر

گینه بیسائو سرزمینی گرم و مرطوب، با مناطق سرسبز و باتلاقی در سمت ساحلی که برای کشت برنج و بادام زمینی مناسب است و سرزمین‌های به نسبت خشک‌تر خاوری، که برای گله داری و پرورش چهارپایان استفاده می‌شود. رودهای مهم آن کوروبال، گبا و کاشئو است. این کشور به نسبت سرزمین همواری به‌شمار می‌آید. تنها ناهمواری‌های این سرزمین کوه‌های کم ارتفاعی در قسمت شرقی آن است که حداکثر ارتفاع آن‌ها به ۲۶۲ متر می‌رسد. نفت، آهن و بوکسیت مهمترین منابع طبیعی گینه بیسائو است. این کشور همچنین دارای جزایر فراوانی در سمت ساحلی است که مجمع الجزایر بیجاگوس مهمترین آنهاست.

بیجاگوس، از چهار قبیله مادر تبار واقع در جزیره اورانگو گراند گینه بیسائو، تشکیل شده است. مردم این قبایل، نظام مادر تباررا به عنوان ضرورتی برای یکپارچه سازی کل جامعه بیجاگوس به رسمیت می شناسند. قوانین وضع شده دراین سرزمین به هر مردی اجازه می دهد تا از اموال یا زمین متعلق به قبیله مادرخود به طور مشترک، بدون هیچ گونه تقسیم زمین استفاده کند. ملکه مادر رهبر هر خانواده است.

در جوامع زن سالار خانواده‌ها توسط زنان اداره می‌شوند و اصل و نسب از مادران به فرزندان منتقل می‌شود. در این جوامع اموال متعلق به زنان است و از مادر به دختر به ارث می‌رسد. پس از ازدواج هم این شوهر است که به خانه همسرش می‌رود و زیر یک سقف با او زندگی می‌کند. در برخی از مسائل سیاسی و اجتماعی مردان نیز مشارکت دارند، اما رهبری با زنان بوده و سلسله ای از تبار زنان اداره امور را بدست دارند. زن سالاری بر این پایه استوار است که زنان نیروی مسلط اجتماعی هستند. در طول تاریخ همواره اغلب جوامع دارای ساختار مرد سالار بوده اند اما همچنان شماری معدودی از جوامع زن سالارانه نیز وجود داشته اند.