هدیل عمر

ادلب - آوارگان در شهر ادلب واقع در شمال سوریه با قطع آب آشامیدنی در بیشتر اردوگاه‌ها و در شرایط فقر شدید دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. در این بین، هیچ راه‌حل پایداری برای مقابله با هزینه‌های بالای تهیه آب وجود ندارد که بتواند از این بحران به طور ریشه‌ای کمک کند.

حدود ۴٨ درصد از اردوگاه‌های آوارگان در ادلب با کمبود آب آشامیدنی و پاکیزه مواجه هستند. شمار اردوگاه‌هایی که به خدمات آب دسترسی ندارند اکنون به بیش از ۸۱۹ اردوگاه رسیده و انتظار می‌رود با توقف پروژه‌های آبرسانی، این تعداد افزایش یابد. این وضعیت آوارگان را با چالش‌های سختی در اداره امور روزمره مواجه ساخته است.

صبریه شیخ خلیل، ۴١ ساله و ساکن اردوگاه‌های کفر یحمول در شمال ادلب، می‌گوید: بسیاری از نگرانی‌هایی که او پیش‌بینی کرده بود، زمانی به وقوع پیوست که اردوگاه‌ها از دسترسی به آب رایگان و قابل مصرف محروم شدند.

وی تأکید کرد که در انجام کارهای روزمره خود با چالش‌هایی روبرو است به دلیل نبود مقدار کافی آب، ناگزیر است هزینه‌های آن را شخصاً تامین کند. این در شرایطی است که درآمد ثابتی ندارد و همسرش نیز به دلیل ابتلا به بیماری‌های مزمن نظیر فشار خون و دیابت، فرصت‌های محدود شغلی دارد.

وی توضیح داد که نیاز روزانه خانواده‌اش به آب سالم تقریباً ۷۰ لیتر در روز است، که شامل مصارف آشامیدن، حمام کردن، بهداشت و شست‌وشو می‌شود. با این حال، پس از قطع آب سالم در اردوگاه، خانواده‌اش مجبور شده‌اند با محدودیت شدید و استفاده از تنها ۳۰ لیتر در روز امور خود را مدیریت کنند.

یاسمین کروان، ۳۹ ساله که در اردوگاه‌های قاح در شمال ادلب زندگی می‌کند، اظهار داشت: پس از توقف پروژه‌های پمپاژ آب به اردوگاه، ناگزیر به اجرای یک برنامه سخت‌گیرانه برای تقسیم آب شده است. وی توضیح داد که خانواده‌اش از جمله خانواده‌های بی‌درآمد است و به دلیل مشکلات مالی مجبور می‌شوند برخی از سهمیه‌های غذایی ماهانه که از سازمان‌های جامعه مدنی دریافت می‌کنند را بفروشند تا بتوانند آب سالم تهیه کنند.

یاسمین کروان تصریح کرد که به منظور محدود کردن مصرف آب، در شست‌وشو و حمام کردن فرزندانش تدابیر شدیدی اتخاذ کرده است، اما نگرانی‌هایی جدی در مورد تأثیر این امر بر سلامت آن‌ها دارد، به ویژه با ظهور علائم بیماری‌های پوستی نظیر شپش که ناشی از محدودیت‌های اعمال‌شده در تعداد دفعات حمام ماهانه است. او توضیح داد: با وجود این محدودیت‌ها که بیش از شش ماه است آغاز شده، هیچ بهبودی در شرایط رخ نداده و بسیاری از خانواده‌ها در اردوگاه به دلیل فقر مفرط، قادر به تأمین آب آشامیدنی نیستند.

دکتر یسری ندف، متخصص بیماری‌های داخلی، بیان داشت: ساکنان اردوگاه‌ها از دسترسی به آب سالم، چه برای نوشیدن و چه برای مصارف روزانه، محروم می‌باشند. کمبود آب سالم منجر به انواع بیماری‌های دستگاه گوارشی و واگیردار  شده است، که برخی از آن‌ها می‌توانند خطرناک باشند. این شرایط سلامت عمومی ساکنان را به شدت تهدید می‌کند.

دکتر یسری ندف بر اهمیت دسترسی به موقع و کافی به آب سالم تأکید کرد و آن را به عنوان یک حق اساسی بشری و یک ضرورت حیاتی برای حفظ زندگی و سلامتی، به ویژه برای ساکنان آسیب‌پذیر اردوگاه‌ها مانند کودکان و زنان، معرفی نمود.