SORGUL ŞÊXO

Hesekê - Kuzey ve Doğu Suriye'nin Hesekê Kantonu’na bağlı Til Temir ilçesinin batısında yer alan Um El-Kêf köyü Serêkaniyê işgalinden sonra Türkiye tarafından sürekli bombalanıyor. Köyde siviller çoğu zaman ölümle karşı karşıya kalsa da topraklarını terk etmek istemiyor. 33 yaşında üç çocuk annesi ve 8 aylık hamile olan Wedha Eli, yaşadıkları zorlu hayatı ajansımıza anlattı.

“Kalan köylüler savaşa direniyor”

Wedha Eli, köyde yaşananlarla ilgili konuşarak, Türk devleti saldırılarına başladıktan sonra köydeki sivillerin sayısının azaldığını, sivillerin daha güvenli köylere ve bölgelere kaçmaya zorlandığını, az sayıda kalan kişinin de direndiğini belirtti. Wedha Eli, “Köyde kalan kişiler işgalcilere karşı direniyor. Bombardıman sonucu sivillerin evi ve malları zarar gördü. Onlarca kadın yaralandı ve birçok sivil bombardıman sonucunda yaşamını yitirdi” dedi.

“Köyde nice anılarımız barınıyor”

Köyde birçok anısının olduğunu söyleyen Wedha Eli, “Köyde yapılan yoğun bombardıman sonucunda çamurdan olan evim yıkıldı. Ama köyden ayrılmadım. İki yıldır burada açlığa, susuzluğa, zorluğa ve ölüme karşı mücadele ediyoruz. Birçok hatıralar barındıran bu evde nice mutlu ve hüzünlü günler geçirdik. Evim yıkıldıktan sonra kız kardeşimin evinde yaşamaya başladım” diye belirtti.

"Savaş çocuklarımın psikolojisini bozdu"

Yaşanan savaşın psikolojilerini büyük ölçüde etkilediğine dikkati çeken Wedha Eli, "Savaş nasıl kötü etkilemesin bizi? 24 saat boyunca savaşta ne olacağını, kim ölecek, kim kalacak, bunları düşünüyoruz. İki buçuk yıl geçti, durumumuz daha da kötüye gidiyor. Her an ölüm korkusuyla yaşayan bir insanın psikolojisi nasıl iyi olabilir? Bana acı veren de çocuklarımın psikolojisin bozulmasıdır. Bomba sesi gelince hepsi etrafıma toplanıp ağlıyor” şeklinde konuştu.

"Bombardıman anında sancım tutuyor"

Saldırıların ve bombardımanın hamileliğini kötü etkilediğini ifade eden Wedha Eli, "Şuan hamileyim ve 8’inci aydayım. Çocuklarım gibi köye bombalar yağmaya başlayınca ben de korkuyorum. Korkum bebeğimi de etkiliyor. Çok kötü bir durumda yaşıyoruz, psikolojimiz bozuk ve bu her şeyi etkiliyor. Bombardıman anlarında doğum sancılarım tutuyor. 8’inci ayda hamileler her zaman huzur ve rahatlık içinde olmalı çünkü bu ay bebek için çok önemli. Ben de çocuğumun savaşın ortasında dünyaya gözlerini açmasını istemiyorum. Barış içinde yaşamak istiyorum, yaşadıklarımızı ve gördüklerimizi, onun görmesini ve yaşamasını istemiyorum" dedi.

"Artık savaş bitsin"

Wedha Eli, tek dileğinin savaşın biran önce son bulması olduğunu ifade ederek, “Bu köyde nasıl bu kadar çok çocuk doğurdum. Bu çocuğa bu ortamda nasıl bakacağım” diyerek konuşmasını sonlandırdı.