SÛZAN EBÛ SAÎD

Beyrut- Lübnan'da, “cinsel saldırıyı suç görme ve kurbanlarını destekleme” yasasının onaylanmasının üzerinden bir yıl geçmesine rağmen saldırı kültürü hala devam ediyor. Ülkede son zamanlarda yaşanan üç şiddet olayı tepkilere neden oldu. Olaya şahit olan kimi tanıkların şikayetleri, diğer kadınların yaşadıklarını anlatmaları konusunda cesaretlendirdi. Bu yol ile kadınlar sessizliklerini kırdılar. Bir grup kadın, gazeteci ve yazar Cefer El-Etar'ın tacizci olduğu yönünde şikayette bulundu. Kadınların bu tutumu hem Arap ülkelerinde hem de kamuoyunda yankı uyandırdı.

Uzun bir süre sessiz kaldı

S.M. adındaki genç kadın yüzme öğrenmek istiyordu. Ona yüzmeyi öğreten kişi onu taciz edinceye kadar tacizin ne demek olduğunu bilmiyordu. Tacize uğradığı günden sonra yaşamı değişti ve içinde bulunduğu psikolojik durumdan nasıl kurtulacağı konusunda arayışlara girdi. Kapalı bir toplumda yaşadığı ve bu tür durumlarda sürekli kadınlar suçlandığı için uzun bir süre sessiz kalmaya karar verdi. Her olay aklına geldiğinde kendisini suçluyordu.

İlk ceza olabilir

Diğer bir olay ise henüz netleşmeyen Lübnan Dalış Merkezi Müdürü Youssef El-Jundi'ye yönelik şikayetlerdi. Mağdurlardan biri olayın anlaşılması için avukat tuttu. Ancak hala bir şey yapılmış değil. Aktivistlere ve hukukçulara göre bu yasanın zayıf yönlerinden kaynaklanıyor. Ancak birkaç mağdurun ifadesinin dinlenmesi, daha önce toplum içinde hüküm giymiş olsalar bile faillere bu yasadaki ilk cezaların uygulanmasına yol açabilir.

Öğretmen öğrencileri taciz etti

Lübnan ve Trablus toplumunda yankı bulan diğer bir olay ise Besam Mewlewi okulundaki bir öğretmenin öğrencilerini taciz etmesi. Xina El-Denawi sosyal medya üzerinden olayı duyurdu. Daha sonra öğretmeni sözlü ve fiziki taciz gerekçesiyle okul yönetimine şikayet etti.

Kadınlar yaşadıklarını anlatıyor

Son zamanlardaki olaylar medyada “istismarcıyı ortaya çıkar” etiketi ile ortaya çıktı. Kadınlar yaşadıkları olayları bu kapsamda duyuruyor ve ardından dava açıyorlar. Oyuncular Sendikası, davaların sorumluluğunu alarak takip ediyor. Çünkü olayın mağdurlarından dördü sendika üyesi ve bu davalar kamu davasına dönüştü.

Taciz ile mücadele

Kadın hakları aktivisti ve 2017 yılında açılan Harass Tracker İnisiyatifi üyesi Nay El-Raai, “Kötü sözler karşısında sessiz kalamazdım. Her birimiz kendimize göre gerçekle savaşıyoruz. Kimisi aile, kimisi iş yerinde, kimi araçlarda yaşadıklarıyla savaşıyor. Misre İlham’ın tecrübesi ile Harass Tracker inisiyatifini kurduk. O süreçten bu yana taciz ile mücadele ediyoruz” dedi. Tacizin toplum içinde normal görüldüğünü sözlerine ekleyen Nay El-Raai, bunu kısmen de olsa değiştirebildiklerini ifade etti. Çalışmalarının sosyal medya üzerinden devam ettiğini dile getiren Nay El-Raai, taciz mağdurlarının durumunu takip ettiklerini vurguladı. Nay El-Raai, kadınların birlikte hareket etmesi gerektiğini ve böyle birçok şeyi ortaya çıkarabileceklerini dile getirdi.

“Erkekler korunuyor”

Nay El-Raai, 2020 yılında 205/2020 sayılı bir yasanın çıkarıldığını ancak Lübnan adaletinin gevşek olması nedeniyle yavaş yol kat ettiklerini söyledi. Kadınların tacize uğradıklarının bilincinde olduklarını aktaran Nay El-Raai, ancak egemenlerin erkekleri koruduklarını belirtti.

Asansöre binemiyor

Tacize maruz kalan N.A, “Tacizci beni öpmeye çalıştı. Onu ittim. Onun davranışının doğru olmadığını söyledim. Bu olay asansörde yaşandı. O süreçten bu yana asansör kullanmıyorum. Olay nedeniyle hep kendimi suçladım” diye konuştu.

Şikayeti engellendi

Taciz mağduru M.G. gittiği bir dükkanda tacize uğradığını ve oradaki başka kişilerinde kendisine telefon numarasını vermeye çalıştığını belirtti. M.G, olay hakkında her ne kadar şikayette bulunmak istese de yakınlarının buna izin vermediğini söyledi.

Kızları tacize uğradı

Z.S. ise 7 ve 8 yaşındaki kızlarının kütüphaneci tarafından yaşadıklarını anlattı. Kütüphanecinin eşine giderek durumu anlattığını dile getiren Z.S, kadının onu tehdit ettiğini ve bu nedenle geri adım attığını belirtti.