Amed - İnsan Hakları Derneği (İHD) ve kayıp yakınlarının Diyarbakır’da başlattıkları "Kayıplar bulunsun, failler yargılansın" eylemi, 701'inci haftasında Koşuyolu Parkı'nda bulunan Yaşam Hakkı Anıtı önünde devam etti. Kaybedilenlerin fotoğraflarını taşıyan kayıp yakınları, bu hafta, 20 Temmuz 1992 yılında İstanbul Tarabya’daki evinden işine gitmek üzere çıktıktan sonra kendisinden bir daha haberi alınmayan kayıp Hasan Gülünay’ın hikayesi okundu.

İHD Diyarbakır Şubesi Kayıp Yakınları Komisyonu Üyesi Fırat Akdeniz, Kayıp Hasan Gülünay’ın hikâyesini okudu. Fırat Akdeniz, Hasan Günay’ın hikâyesini şöyle anlattı:

“Hasan Gülünay, evli ve dört çocuk babasıydı. 20 Temmuz 1992 tarihinde İstanbul Tarabya’daki evinden işe gitmek üzere çıktı ve bir daha geri dönmedi. Birsen Gülünay, eşinin eve gelmemesi üzerine önce kendi ailesine haber verir daha sonrada Sultanahmet Başsavcılığına başvuruda bulunur. Birsen Gülünay, eşi Hasan için ‘gözaltında olabilir’ şüphesiyle Gayrettepe’deki Emniyet Şubesine başvurur ancak kendisine Hasan’ın gözaltında olmadığı bilgisi verilir.

Verilen sözler tutulmadı

Daha sonra ailesi Hasan Gülünay’ın bulunması için İHD İstanbul Şubesi’nde açlık grevine başladı. Açlık grevi sırasında dönemin Başbakanı Süleyman Demirel’e dilekçe ile başvuruda bulunarak olayı duyurur. Açlık grevi sonrası aile Ankara’ya giderek Hasan Gülünay’ın durumunu TBMM’ye taşır. Olaya ilişkin İçişleri Bakanı İsmet Sezgin ile görüşülür. Sezgin, aileye Hasan Gülünay’ın durumunu araştıracağı sözünü verir ama sonradan aileye herhangi bir dönüş yapılmaz.

Zamanaşımı gerekçesiyle takipsizlik kararı

Hasan Gülünay’ın arkadaşı Erol Çam, İstanbul Gayrettepe Asayiş Şube’de gözaltındayken; hücrelerden birinden “Ben Hasan Gülünay, beni kaybedecekler” diye sesler duyduğunu anlattır. Hasan’ın eşi Birsen bu bilgiler ışığında çalmadık kapı bırakmaz. Dönemin hükümeti SHP-DYP Genel Başkanları ve milletvekilleri ile görüşür. Aile, 1992 yılında TBMM İnsan Hakları İnceleme Komisyonuna ve İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığına başvuruda bulunur. Savcılık 31 Ekim 2012 tarihinde 20 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesiyle dosyada takipsizlik kararı verir.

“Aile yaptığı itirazlardan sonuç almadı”

Takipsizlik kararının ardından yapılan itirazlardan bir sonuç alamayan aile, 2013 yılında Anayasa Mahkemesine başvuruda bulunur. Anayasa Mahkemesi 21 Nisan 2016 tarihinde yaşam hakkı kapsamında etkili bir soruşturma yürütülme yükümlülüğünün ihlal edildiğine ancak ihlalin sonuçlarının ortadan kaldırılması için dosyanın yeniden soruşturma yapılmak üzere ilgili Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, zaman aşımı nedeniyle yer olmadığına karar verdi.”

Eylem, zorla gözaltına alınıp katledilen Hasan Gülünay ile diğer tüm kayıp ve faili meçhul siyasi cinayetlerde hayatını kaybedenler için bir dakikalık oturma eylemiyle son buldu.