EBÎR MUHEMED

Dêrik- Suriye savaşı bölgede yaşayan binlerce insanda derin yaralar, izler bıraktı. En ağır insan hakları ihlallerinin yaşandığı ülkede uluslararası kurumlar ve Birleşmiş Milletler’in (BM) hazırladığı rapora göre; 13 yıl içinde 500 binden fazla insan öldürüldü. Yaşamını yitirenlerin 10 binlercesi kadın ve çocuktu. 6 milyondan fazla Suriyeli ülke içi ve dışına göç etmek zorunda kaldı.

Newroz Kampı, Kuzey ve Doğu Suriye’nin Dêrik ilçesine bağlı bir göçmen kampı. Kamp içinde Serê Kaniyê, Girê Spî, Efrîn ve Til Temir’in köylerinden gelen 5 bin 151 insan yaşıyor. Burada yaşayanların çoğu IŞİD saldırılarından ve Türk devletinin işgal ettiği bölgelerden kaçıp buraya geldiler.

Tek başına bir çadırda yaşıyor

Yara Mihemed de Haleb’in Şêx Meqsûd mahallesinden. IŞİD’in, Şam hükümetinin ve Türk devletinin saldırılarından kaynaklı göç etmek zorunda kaldı. Şimdi tek başına Newroz Kampı’nda yaşıyor. Yara Mihemed Halep şehrinden çaresiz kalıp göç ettiğini belirterek, “Eşim felç geçirdi ve yaşamını yitirdi. 5 çocuğum vardı ben onları tek başıma ve zorla büyüttüm. Biz Halepliyiz ama Suriye devletinin saldırıları yüzünden oradan çıktık” dedi.

‘DAİŞ 5 çocuğumu katletti’

Yara Mihemed çocuklarının IŞİD tarafından öldürüldüğünü belirterek şunları söyledi: “Halep’ten sonra Minbic’in köylerine göç ettim. O zaman oralarda DAİŞ yoktu. Ben ve çocuklarım 10 yıl orada yaşadık. Ekonomik durumumuz iyiydi. Bir gün DAİŞ saldırmaya başladı bizi oradan çıkarttılar. Savaş çok fazlaydı. Biz başka bir eve gittik ve çocuklarım kapıyı açtı ve mayın patladı. DAİŞ evin kapısına mayın yerleştirmişti beş çocuğumda burada öldü. Ben sadece onların bedenlerini parçalarını gördüm.”

‘Türk devleti Serekaniyê’deki evimi de işgal etti’

Çocuklarının ölmesi üzerine Minbic’i terk eden Yara Mihemed, “Serekaniyê’ye gittim ve burada yaşamaya başladım. Türk devleti burayı işgal etti ve buradan da göç etmek zorunda kaldım. Son olarak Newroz Kampı’na yerleştim ve burada tek başına yaşıyorum. Kimse kalmadı yanımda” diye belirtti.

 ‘Serekaniyê’ye dönmek istiyorum’

Yara Mihemed, “Çocuklarım aklımdan çıkmıyor. Onların öldüğüne hiç inanmıyorum. Ben 10 yıldır mezarlarını görmedim. Fotoğrafları benim yanımda kalmadı savaşlarda ve saldırılarda yandı hepsi. Ben yaşamın huzurlu olmasını istiyorum, barış ve mutluluk içerisinde yaşayalım. Serekaniyê dönmek istiyorum” dedi.