ZIHÛR EL-MEŞRIQÎ

Tunus – Tunuslu yazar Besma El-Decbi, “Zil El-Heqiqa (Gerçeğin Gölgesi)” adındaki polisiye romanında genç kadınlara yönelik şiddete dikkat çekiyor. 3 yıl önce ilk kitabını yazmaya başladığını ifade eden Besma El-Decbi, “El Raqidûn Fewq El-Turab (Yeryüzünde yatanlar)” kitabının ardından “Zil El-Heqiqa (Gerçeğin Gölgesi)” olan ikinci kitabını yazdığını ifade etti. Ancak ikinci kitabı saldırıları da beraberinde getirdi. Saldırganlara seslenen Besma El-Decbi, onlardan önce kitabını okumalarını isteyerek, “Doğru engelli bir kadınım ama bu yazmayacağım anlamına gelmiyor” dedi. Besma El-Decbi, ajansımızın sorularını yanıtladı.

Bu yıl polisiye romanınız “Gerçeğin Gölgesi” kitabınızla kitap fuarına katıldınız. Roman ne anlatıyor?

Tunus Uluslararası Kitap Fuarı'nın 36’ncısına, ikinci romanım ile katılmam benim için büyük bir fırsattı. Bu romanda genç yaşta kadınlara yönelik şiddet olgusunu ve onlara uygulanan ekonomik ve sosyal istismarı anlatıyorum.

Romanınızda bahsettiğiniz bölgenin insanları arasında yer ismi nedeniyle kimi tartışmalar yaşanıyor. Bunu nasıl değerlendiriyorsunuz?

Ben romanımda Binzirt ilinde bir yerin adından söz ediyorum. Ancak bu bölgedeki insanlar o yerin ismini kullandığım için bana saldırıyor. Bunu çok büyük bir şaşkınlıkla karşılıyorum. Bu kişilerin romanımın okumadığını çok iyi biliyorum. Kitabımı okumamalarına rağmen bu yerdeki kadınlar hakkında iyi şeyler yazmadığımı belirtiyorlar. Ayrıca saldırının boyutu öyle bir aşamaya geldi ki; engelli durumumla dalga geçmeye kadar ileri gittiler.

Tunus’taki ilçe ve illerin isimlerini yazmamdaki amacım olayın gerçekliğini göstermek içindi. Özellikle genç yaştaki kadınlara yönelik şiddet gibi hassas bir konuyu ele almak istedim. Bu konu sadece romanımda yazılmış değil. Aynı zamanda televizyonda ve daha birçok yerde tartışılmıştır. Bu yeni bir şey değil. Ayrıca bazı kişilerin şikayet edip romanımın fuardan kaldırılmasını talep ettiğini de öğrendim.

Engelli bir kadın olarak devlet size destek ve teşvikte bulundu mu?

Doğrusu söylemek gerekirse, engelli kişilere destek veren kimi hükümet yetkilileriyle görüşmek istedim ancak bana bu konuda yanıt verilmedi. Kimi sivil örgütler romanımın propagandasını yapacaklarına dair sözler verdiler. Ancak Tunuslu yazarların devletten bir şey beklememeleri gerektiğini düşünüyorum.

Tunuslu yazarların durumunu nasıl değerlendiriyorsunuz?

Yazmaya başladığım zaman Tunuslu kadın yazarların gerçekliğinde önemli değişimlerin olduğunu gördüm. Kadın yazarların sayısının erkek yazar sayısına yakın olduğunu söylemiyorum elbette ki. Ancak kadın yazarların varlığının erkeklerinkinden daha fazla olduğunu söyleyebilirim. Bunun delili de edebiyat ödüllerinin fazla olmasıdır.

Kadın yazarlar ve özellikle de genç yazarlara bir mesajınız var mı?

Yazma alanına giren kadınların hayallerini gerçekleştirmelerini diliyorum. Bu kadınların kendilerini geliştirmelerini ve hayallerini gerçekleştirmelerini istiyorum.

Tunuslu kadınların durumundan memnun musunuz?

Tunuslu kadınlar olarak durumumuz birçok ülkedeki kadına göre daha iyi. Kadınlar olarak köylerdeki kadınlar, fabrikalarda çalışan kadınlar, gençler ve çocukları korumak için gerçekten uygulanacak yasalara ihtiyacımız var