Haber Merkezi- Mor Çatı Kadın Sığınağı Vakfı, “6284 Sayılı Kanun’un Uygulanmasında Aile Mahkemelerinin Rolü ve İhlaller” raporunu yayımladı. Akademisyen Selime Büyükgöze’nin yayına hazırladığı raporu, Cemre Baytok, Elif Ege yazdı.

Yanlış ve caydırıcı bilgilerle karşılaşıyorlar

Raporun detaylarında şu bilgiler yer aldı: “Kadınların aile mahkemelerine doğrudan erişimi mümkün olsa da ücretsiz ve nitelikli hukuki destek eksikliği ciddi bir sorun oluşturuyor. Kolluk kuvvetlerine başvurulması durumunda kadınlar sık sık yanlış ve caydırıcı bilgilendirme ile karşılaşıyor. Özellikle psikolojik ve ekonomik şiddet başvuruları ciddiye alınmıyor, şiddet normalleştiriliyor ve işlem yapılmadan geri gönderiliyor.

Tedbir kararlarının süresi

Kanuna göre tedbir kararları en fazla 6 ay süreyle verilebiliyor, ancak uygulamada 1-3 ay gibi kısa sürelerle sınırlı kalıyor. Kısa süreli kararların uzatılmasında, şiddetin sürmediği veya yeni delil olmadığı gerekçeleriyle talepler sıklıkla reddediliyor. Mor Çatı, kadınların bu süreçte tekrar tekrar başvurmak zorunda bırakıldığını ve bu durumun yıldırıcı bir etki yarattığını belirtiyor.

Tedbir kararlarının uygulanmasındaki sorunlar

Tedbir kararları fail erkeklere zamanında tebliğ edilmediği için ihlaller çoğunlukla cezasız kalıyor.

Kadınlar, ihlal durumunda polis birimlerine başvurduklarında etkili bir müdahale yapılmadığını, failin çoğu zaman kaçtığını bildiriyor. Elektronik kelepçe gibi önlemler karar verilmesine rağmen uygulamada kelepçe bulunmadığı gerekçesiyle hayata geçirilmiyor.

Boşanma sürecinde yaşanan hak kayıpları

Boşanma davalarında kadınlar, dilekçelerini yazarken doğru destek alamadıkları için haklarını kaybedebiliyor. Tedbir nafakası talepleri sıklıkla reddediliyor ve ekonomik destekten yoksun kalan kadınlar, şiddet ilişkisine geri dönmek zorunda kalabiliyor. Şiddet uygulayan erkeklerin çocuklar üzerinden baskı kurduğu ve kadınların bu süreçte güvenliğinin sağlanmadığı vurgulanıyor.”

Çözüm önerileri

Mor Çatı, raporunda kadınların şiddetten korunmasını sağlamak için aile mahkemeleri ve kolluk kuvvetlerinin, cinsiyet eşitlikçi bir yaklaşımla çalışması, risk analizlerini etkili bir şekilde gerçekleştirmesi, şiddete maruz kalan kadınların ihtiyaçlarına duyarlı ve bütüncül bir destek sunması gerektiğini belirtiyor. Raporda, ayrıca ücretsiz ve nitelikli hukuki destek mekanizmalarının güçlendirilmesi ve tedbir kararlarının etkin uygulanmasının sağlanması gerektiğinin altı çiziliyor.