RONAHÎ ZERDEŞT 

Şengal- 3 Ağustos 2014 gecesi, saat 03.00'te, ölüm ve ihanet Şengal'e ulaşmıştı. IŞİD çeteleri, binlerce Irak askeri ve KDP peşmergesinin korumak için orada bulunduğu Şengal'e saldırdı. Büyük bir zulümle çocukların hayallerine saldırdılar. Ölüm tuzağına düşüp ölümden kurtulanlar kendilerini dağların kollarına attılar. 

Nofê Telo, ferman günü direnen, ölüme ve ihanete engel olan Girzerikê halkından. Ferman gününe tanıklık eden Nofê, IŞİD çetelerinin gelişini, dağlara kaçışlarını ve çocukların susuzluk ve açlıktan son nefeslerini o dağlarda nasıl verdiklerini anlattı. 

Ölüm ve ihanetin karşısında bir engel haline gelen Girzerikê 

Nofê Telo, konuşmasına fermanın başladığı günkü gibi aynı üzüntü ve acıyla şunları söyledi: "IŞİD'in Telafer ve çevresine girdiğini bir süredir biliyorduk. 3 Ağustos 2014 gecesi, saat 03:00'te Girzerikê köyünden silah sesleri geldi. Bütün erkekler Girzerikê’ye gitti ve çetelerle Girzerikê halkı arasındaki çatışma sabah 8'e kadar devam etti. O gece çeteler saldırdığında eşime de gitmesini söyledim ama hayır dedi. Köyde kimsenin kalmadığını gördük, halk dağlara tırmanmıştı ve biz de gittik. Şengal dağlarında 18 gün kaldık." 

Ağızları ve dudakları çatlayan çocuklar 

Nofê, ailesi ve binlerce Ezidî ile birlikte 18 gün boyunca dağlarda kaldı, ta ki özgürlük savaşçıları gelene kadar. Özgürlük savaşçıları önce onlara su verdi, çocukların ağızları ve dudakları susuzluktan çatlamıştı.  Yüzlerce çocuk ve yetişkin susuzluktan son nefeslerini verdi. 

Nofê Telo, özgürlük savaşçılarının gelişini ve fedakarlıklarını anlatırken, Şengal’de yaşanan hikayelerinin fedakârlık ve ihanet öyküsü gibi olduğunu söyledi ve şöyle devam etti: "Ferman günü peşmergeler tarafından çetelerin eline bırakıldık ve kaçtılar. Ama arkadaşlar imdadımıza yetişti, bizi korudu, su ve yiyecek verdi. Vadilerde mahsur kalan yaşlılarımızı omuzlarında taşıyarak bizi ölümden kurtardılar. Bizim için insani bir koridor açtılar. Fermanı ve ihaneti ne kadar unutmuyorsak, arkadaşların fedakarlığını da o kadar unutmayacağız." 

Ölümle yüzleşmek 

İnanışlara göre, Azrail ölmek üzere olanlara görünür. Ama o gün Azrail, ölmek üzere olanların yanına değil, hayalleri öldürmek, yaşamın kökünü yok etmek için gelmişti. O gün, kirli zihniyetler Azrail’in yerine onların zihniyetini geçirmişti. O gün, tüm canlılar ölümü kendi gözleriyle görmüştü, ama Şengal bu ölümle yüzleşmişti. 

Nofê Telo da karşılaştıkları ölümden şu cümlelerle bahsetti: "Ölümü kendi gözlerimizle gördük. Çocukların ve yetişkinlerin susuzluktan nasıl öldüğünü gördük. Çocuklarımız yaz sıcağında güneşin altında susuz ve aç bırakıldı. Günlerce dağlarda kaldık. Ölümümüzü unutuyoruz ama fermanı unutmuyoruz. O acı dolu günler asla gözlerimden silinmeyecek. O günün esirlerini ve katledilenlerini asla unutmayacağım." 

Şengal'e dönüş 

19 gün sonra Nofê ve ailesi Federe Kürdistan'a doğru yola çıktı ve orada 3 yıl kaldı. Sonra kadim yurtları Şengal'e geri döndüler. 

Yurtlarına dönüşle ilgili olarak Nofê şunları dile getirdi: "Topraklarımızı korumalı ve bir daha hiçbir fermanın olmasına izin vermemeliyiz. Sadece savunma güçleri içinde kendimizi korumakla kalmayacağız, aynı zamanda kendimizi koruyacak ve evlerimize sahip çıkacağız. Şehitlerimiz her zaman yüreğimizde olacak ve her zaman onların izinde olacağız."