مرکز خبر - یک مطالعه‌ی تحت حمایت سازمان ملل نشان داده است که از سال ۲۰۲۰ به بعد، شرایط اقتصادی رو به زوال است و همه‌گیر COVID-19 به افزایش خشونت خانگی و ازدواج اجباری در سودان دامن زده است.

صداهایی از سودان ۲۰۲۰ که در این هفته منتشر شد، اولین ارزیابی کیفی در سراسر کشور از خشونت مبتنی بر جنسیت (GBV) در کشور است، جایی که دولت انتقالی اکنون در سال دوم خود است.

طبق صندوق جمعيت سازمان ملل (UNFPA) و واحد مبارزه با خشونت عليه زنان (CVAW)، پرداختن به اين موضوع يك اولويت اساسی است.

آنها گفتند: "زمینه‌ی فعلی افزایش فضای باز توسط دولت سودان و پویایی جامعه‌ی مدنی، فرصت‌هایی را برای دستاوردهای قابل توجه در پیشبرد امنیت و حقوق زنان فراهم می‌کند."

محققان دریافتند که جوامع خشونت خانگی و جنسی را به عنوان رایج‌ترین مسائل مربوط به GBV درک می‌کنند.

نگرانی‌های اصلی شامل خشونت فیزیکی در خانه است که توسط شوهرها علیه همسران و برادران علیه خواهران انجام می‌شود و همچنین محدودیت‌های حرکتی که زنان و دختران تحت آن قرار گرفته‌اند.

نگرانی دیگر خشونت جنسی،‌ بویژه علیه زنان شاغل در مشاغل غیررسمی و همچنین زنان پناهنده و آواره هنگام نقل‌ مکان به خارج از اردوگاه‌ها، افراد معلول و کودکان در مدارس قرآنی است.

بر اساس این گزارش، ازدواج اجباری نیز "برجسته" است. بیشتر این هماهنگی‌ها بین اعضای یک قبیله، یا اقوام، بدون رضایت دختر یا آگاهی دختر ترتیب داده شده‌اند.

در همین حال، ختنه‌ی دستگاه تناسلی زنان (FGM) همچنان در سودان، با تفاوت‌های مختلف بر اساس موقعیت جغرافیایی و وابستگی قبیله‌ای گسترده است. اگرچه دانش در مورد غیرقانونی بودن و مضر بودن این عمل به سطح جامعه رسیده است، ازدواج کودکان و FGM به عنوان نگرانی‌های اساسی تلقی نمی‌شود.

دسترسی زنان به منابع نیز بشدت محدود شده است. مردان منابع مالی را کنترل می‌کنند و پسران برای دسترسی به فرصت‌ها، به ویژه آموزش مورد علاقه هستند. فشار کلامی و روانی برای مطابقت با هنجارها و نقش‌های موجود جنسیتی گسترده است و در برخی موارد منجر به خودکشی می‌شود.

در این گزارش آمده است که وخیم شدن اوضاع اقتصادی از سال ۲۰۲۰ و COVID-19، خشونت، به ویژه خشونت خانگی و ازدواج اجباری را افزایش داده است. آزار و اذیت در صف‌های مواد ضروری مانند نان و سوخت نیز گزارش شده است.

سودان به دنبال سرنگونی عمر البشیر، رئیس‌جمهور که ۳۰ سال در قدرت بود، در مسیر دموکراسی به حرکت خود ادامه می‌دهد.

بر اساس این گزارش، بحث علنی درباره‌ی GBV "در سه دهه‌ی گذشته امکان‌پذیر نبوده است".

به گفته‌ی نویسندگان: "داده‌های GBV به طور چشمگیری فاقد ارزیابی ملی در طول ۳۰ سال گذشته و عدم دسترسی عمومی به داده‌های کمی است."

برای انجام ارزیابی، حدود ۲۱۵ بحث گروه متمرکز با جوامع برگزار شد: ۲۱ مورد با کارشناسان GBV، و همچنین بررسی مطالعات و ارزیابی‌های موجود.

تحقیقات بین ماه‌های آگوست و نوامبر سال ۲۰۲۰ انجام شد، شامل ۶۰ مکان و اردوگاه و سند از طریق یک نرم‌افزار برای تجزیه و تحلیل کیفی اسکن شد و از یک مدل برای اولین بار در سوریه استفاده شد.