مرکز خبر- مرسل علی پناهجوی افغانستانی که از سال ۲۰۰۹ به این سو درسویس زندگی می‌کند، بعد از سقوط مزارشریف به دست طالبان بەتنهایی با در دست گرفتن پلاکارد و عکس‌هایی از جنایات طالبان علیە آنها دست به اعتراض زده است.

مرسل بعد از اینکه نتوانست در تجمعی که در ١٦ آگوست علیه طالبان در سوئیس شکل گرفت شرکت کند از آن موقع تاکنون هر روز با صرف هزینەی یازده دلار با به دست گرفتن پلاکارد و عکس‌ از جنایات طالبان در مکان‌های عمومی شهرهای سوئیس دست به اعتراض تک نفره زده است.

  مرسل علی در گفت وگو با رادیو زمانه می‌گوید: ''هنگام سقوط مزار به دست طالبان با خانواده دررخصتی بودم، جایی که نه اینترنت بود و نه برق، فقط شام‌ها برای مدت کوتاهی تلفنم را روشن می‌کردم تا احوال خانواده‌ام را از افغانستان داشته باشم. چون نگران بودم و تقریبا هر روز تماس می‌گرفتم. شام وقتی از پیاده‌گردی خانه رسیدم موبایلم را روشن کردم پدرم زنگ زد فکر می‌کرد از خبرها شنیده‌ام که مزار سقوط کرده. گفت “همه خوبیم تشویش نکن خواهرانت با مادرت رفته‌اند کابل من مزار شریف استم فعلن اوضاع خوب است''.

وی در این گزارش به تلاش و کمک خود به خانواده‌اش اشارە کرده و می‌گوید: ''خواهرانم در کابل به کمک نیاز داشتند و هنوز به کمک نیاز دارند اما متأسفانه هیچ کمکی نتوانستم و هنوز کاری از من ساخته نیست. این بلاتکلیفی سبب شد تا به فکر کاری باشم تا به مردم و اطرافیانم نشان بدهم که یک فرهنگ، زنان یک کشور و یک نسل به سیاه‌چاله افتاده‌اند و دست و پا می‌زنند''.

مرسل علی در مکان‌هایی چون پارلمان سوئیس، شهر ژنیف، و دفتر سازمان ملل متحد در ژنیف، به تنهایی دست به اعتراض زده است، وی در این گزارش گفته که تنها مبارزه برای مردم افغانستان دغدغه‌ی فکری‌‌اش نیست چون او هم زمان مادر دو کودک بوده و خودش نیز درس می‌خواند و کار می‌کند، مرسل در محل‌های گوناگون شهرهای سویس که فکر می‌کند سودمند است و صدای آن شنیده می‌شود روزانه دوساعت تا چهار ساعت بدون صدا می‌ایستد، اما دوست ایرانی او مهدیه علی‌نژاد لحظه‌های او را ثبت و ماندگار می‌سازد.

مرسل علی در برابر تمام ستم‌هایی که طالبان بر زنان و مردم افغانستان اعمال می‌کند گفته: ''آن سیاهی تمام شد... اینم تمام می‌شود ولی هزینه‌اش سنگین است''.