مرکز خبر – روز جمعە ٢٣ ژوئیە کمیساریای عالی حقوق بشر، طی بیانیەای از ایران خواست تا بحران آب در خوزستان را حل کند، میشل باشل در این بیانیە با توجە بە سال‌ها کمبود آب در خوزستان و عدم چارەیابی مقامات ایران در این مورد نوشتە است این مشکل سالها است وجود دارد و "شلیک بە مردم، غم و استیصال آنها را افزایش می‌دهد."

در این بیانیە آمدە است استان خوزستان جایی کە اقلیت عرب بیشترین جمعیت آن را تشکیل می‌دهند ایمن‌ترین و اصلی‌ترین منبع آب در ایران بود، با این حال سوءمدیریت در طی سال‌های متمادی، ازجملە انحراف منابع آب بە دیگر مناطق کشور و خشکسالی‌های سراسری باعث از بین رفتن منابع آبی این استان شدە است، در ماەهای اخیر  رودخانە‌ی کرخە و زهرە در غرب خوزستان و تالاب‌ هویزە خشک شدەاند.

در این بیانیە خاطرنشان شد، ١۵ ژوئیە چندین شهر استان خوزستان شاهد اعتراضاتی در مخالفت با بی‌آبی و عدم توجە مسئولان بە بی‌آبی بود و تظاهرات‌کنندگان از جملە کودکان شعار "من تشنەام" و "آب حق من است" سر دادند.

میشل باچلە تاکید کردە است: "آب یک حق است اما مسئولان جمهوری اسلامی بە جای توجە خواست‌های قانونی شهروندان، هم و غم خود را روی سرکوب افرادی گذاشته‌اند که چنین حقی را می‌طلبند، شرایط بی‌آبی فاجعه بار است و همه ساله تشدید شده است، متصدیان امر باید این وضع را دریابند و برای آن چاره‌ای بجویند وگرنه تیراندازی و دستگیری فقط خشم و استیصال معترضان را تقویت می‌کند."

در بخش دیگری از این بیانیە آمدە است: "بە نظر می‌رسد نیروهای امنیتی نسبت بە اعتراضات مردمی نامتناسب برخورد کردە و اعتراضات صلح‌آمیز آنان را با اسلحە پاسخ دادەاند و دست کم چهار نفر از جملە یک کودک را بە قتل رساندە و چندین نفر را مجروح کردەاند."

وی ضمن ابراز نگرانی نسبت بە رویدادهای چند روز گذشتە، کشتە و زخمی شدن معترضین و همچنین بازداشت آنان تاکید کرد، "وقتی معترضان مجروح از ترس دستگیری به بیمارستان مراجعه نمی‌کنند، می‌توان پی برد که وضع چقدر وخیم است."

وی افزود، "تاثیر بحران ویرانگر آب در زندگی، سلامتی و شکوفایی مردم خوزستان باید اولویت دولت باشد نە اعتراضات مردم کە ناشی از سال‌ها غفلت و ناامیدی است."

میشل باچله با اشاره به سخنان اخیر روحانی که اعتراض در چارچوب قانون را حق مردم دانسته، افزوده است: "ایران به طور کلی و فارغ از فضای شبکه‌های مجازی، فاقد بسترها و مجاری موثر برای بیان نارضایتی‌های اجتماعی است. فقدان فرایندهای مشارکتی و کمبود رسانه‌های آزاد نیز موجب می‌شود که افکار عمومی از واقعیات آگاهی نیابد و معترضان از سوی مسئولان دولتی انگ تجزیه‌طلب و اغتشاش‌گر بخورند."