مرکز خبر – دیروز، دوشنبه، ۲۵ مرداد، کمیته‌ی اتحاد و روابط دموکراتیک جوامع زنان کوردستان (KJK) بیانیه‌ایی در مورد وضعیت اخیر افغانستان پس از به قدرت رسیدن جنبش طالبان اعلام کرد.  

در این بیانیه آمده است: "قدرت به جنبش زن‌ستیز طالبان واگذار شده است، نتیج سیاست‌های شنیع قدرتهای مسلط جهانی در افغانستان، کشوری که دهه‌ها شاهد جنگ‌های نیابتی بوده است. این وضعیت، که نه تنها در افغانستان، بلکه در سراسر جهان باعث نارضایتی شدید زنان و مردم شده است، بار دیگر حقیقت زیر را آشکار کرد:‌ نمی‌توانیم بر هیچ نیرویی بجز نیروی ذاتی، خودسازماندهی و خود دفاعی حساب کنیم. آنچه دیروز در افغانستان اتفاق افتاد میزان دوگانگی کشورهای غربی را به وضوح نشان داد و ارزش‌ها و مفاهیم شریفی که قدرت‌های ناتو از آن برخوردارند، مانند دموکراسی، آزادی و حقوق زنان، برای آنها چیزی جز ابزارهای مشروعیت بخشیدن به سیاست‌های پلید آنها نیست. کسانی که بیست سال پیش با شعارهای "حقوق زنان" خود را تقویت کردند، در تلاش برای مشروعیت بخشیدن به شغل خود، اکنون سرنوشت میلیون‌ها زن را برای عدالت به طالبان واگذار کرده‌اند."

در این بیانیه تاکید شده است که "نیروهایی که امروز افغانستان را به طالبان سپردند همان نیروهایی هستند که دیروز از دولت ترکیه خواستند تا شهرهای عفرین و سری‌کانی و گری‌سپی را اشغال کند. به عبارت دیگر، نیروهایی که دیروز به دولت ترکیه چراغ سبز نشان دادند تا شهرهای روژآوا و شمال شرق سوریه را اشغال کنند، امروز نیز همین سناریو را در افغانستان تکرار می‌کنند. در مورد کسانی که پس از آن معاملات فجیع قدرت را در دست می‌گیرند، تفاوت قابل توجهی برای زنان و مردم وجود ندارد. رئیس رژیم فاشیست ترکیه، اردوغان، اخیراً اعلام کرد: "هیچ تناقضی بین ما و عقیده‌ی طالبان وجود ندارد"، شخصاً اذعان کرد که آنها با طالبان دارای یک طرز فکر مشترک هستند. در این راستا، بوضوح می‌توانیم مشاهده کنیم که ایالات متحده‌ی آمریکا فرودگاه کابل را به دولت فاشیست ترکیه واگذار کرد. واگذاری این فرودگاه به دولت اردوغان نشان می‌دهد که این گامی دیگر برای تقویت نقش دولت ترکیه است که نفوذ سیاسی خود را بر گروه‌های چریکی اعمال می‌کند. این یک خطر جدی برای زنان به طور خاص و برای مردم به طور کلی است."

در این بیانیه تاکید شده است: "همانطور که در نتیجه‌ی سیاست‌های هژمون‌های جهانی، زنان در عفرین امروز به بردگی گرفته و کشته می‌شوند، پس از آن "نیروهای مدافع زنان(YPJ)" منبع الهام برای همه‌ی زنان جهان شد؛ همه‌ی زنان در افغانستان نیز در حال حاضر در معرض خطر مشابه هستند. تشدید قابل ملاحظه در ماه‌های اخیر در زمینه‌ی نابودی زنان، به ویژه کشتن زنان کارآفرین، تنها یک هشدار است. ما زنان کورد و مردم کورد به یقین می‌دانیم که تنها راه حفظ موجودیت آزاد و اراده‌ی آزاد در مواجهه با سیاست‌های امپریالیستی و استعماری نیروهای هژمونی جهانی، از طریق تثبیت خودسازماندهی است. تأسیس یا حفظ یک زندگی آزاد، بدون ارتقاء نیروی ذاتی، خودسازماندهی و دفاع ذاتی امکان‌پذیر نیست. ما این حقیقت را به عنوان یک خلق و یک جنبش، با فداکاری‌های بزرگ تجربه کرده‌ایم و هنوز هم در حال تجربه‌ی آن هستیم. مثال بارز آن توطئه‌ی بین‌المللی ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ علیه رهبر ما عبدالله اوجالان است.

در این بیانیه آمده است که "سیاست‌های نسل‌کشی که ما در معرض آن بوده‌ایم و در معرض آن هستیم، از حملات داعش به شنگال، کوبانی و کل روژآوا شروع شده، به حملات دولت ترکیه به اقلیم کوردستان عراق و بر علیه ما در مناطق دفاع مشروع بستگی به توازن منافع بین قدرتهای سرمایه‌داری جهانی دارد. همین اتفاق اخیراً در افغانستان رخ داد. واگذاری قدرت به جنبش طالبان، که به دلیل خصومت آشکار خود با زنان و مردم مشهور است، مطابق با چارچوب منافع ژئواستراتژیک ایالات متحده آمریکا و کشورهای غربی در سراسر خاورمیانه و آسیای مرکزی صورت گرفت. ما بار دیگر در می‌یابیم که قدرتهای بین‌المللی ذکر شده هیچ توجهی به خواسته‌ها، اراده‌ها، امیدها و آرزوهای مردم در این مناطق وسیع ندارند. زیرا نه تنها آن سرزمین‌هایی را که تحت استعمار خود قرار داده است مال خود می‌داند، بلکه مردم آن سرزمین‌ها را نیز تحت کنترل می‌گیرد. این قدرتها که دو قرن است به طور مداوم سیاست استعماری خود را اجرا می‌کنند، برای منافع خود از هیچ عملی دریغ نمی‌کنند. از این رو، جستجوی خطوط قرمز آن کشورهای غربی، یا تکیه بر رویکردهای صادقانه و انسانی از سوی آنها، ساده‌لوحانه و حتی سهل‌انگارانه تلقی می‌شود. آن دسته از نیروهایی که دیروز بر اساس منافع طالبان جنگیدند و جان ۲۰۰ هزار نفر را در جنگی که بیست سال به طول انجامید، گرفتند امروز، به راحتی و همچنین بر اساس علایق خود، می‌تواند با همان جنبش معاملات کثیف انجام دهد، گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است."

در پایان این بیانیه تاکید شده است که "این زنان بودند که بیشترین مقاومت و مبارزه را برای دموکراسی واقعی، آزادی و زندگی شایسته انجام دادند، چه در زمان رژیم طالبان و چه در سالهای اشغال. آنها همچنین راه سازماندهی خود را حتی در سخت‌ترین شرایط می‌دانستند. همچنین امروز، هنگامی که ما همبستگی و حمایت خود را از زنان افغانستان اعلام می‌کنیم و دفاع خود را از آنها تأیید می‌کنیم؛ همه‌ی ما کاملاً مطمئن هستیم که آنها مقاومت شجاعانه‌ای را علیه طالبان و علیه هر طرز فکر زن‌ستیز خواهند کرد. زندگی آزاد و نظم دموکراتیک با رهبری زنان آگاه و سازمان‌یافته از کوردستان تا افغانستان برقرار خواهد شد. ما به عنوان زنان کورد امروز مانند گذشته در کنار زنان و مردم افغانستان ایستاده‌ایم. ما از زنان خاورمیانه و شمال آفریقا بطور خاص و همه‌ی زنان جهان به طور کلی می‌خواهیم که با خواهران افغان ما اعلام همبستگی نمایند و هم‌صدا شوندو از جان، دستاوردها، امیدها و آرمان‌های آنها دفاع کنند.

بیایید اتحاد فمینیستی دموکراتیک خود را در برابر اتحاد نیروهای مردسالار و زن‌ستیز تقویت کنیم!"