زنان کرماشان: جنبش ژن، ژیان، آزادی و انقلاب روژاوا، دو جبهه یک مبارزه
سه زن کنشگر سیاسی-مدنی از شهر کرماشان با هم آوایی مشترک و تصاویری از خود، دفاع از روژاوا را دفاع از آزادی، برابری و مقاومت در برابر استبداد خواندند. آنان همچنین از آزادیخواهان جهان دعوت کردند تا علیه اشغالگری، دیکتاتوری و سرکوب متحد شوند.
سارا غفوری
کرماشان- سه فعال مدنی زن از کرماشان به نام‌های «ھدیه.گ»، «بردیا.ک» و «سارا.ز» با ارزیابی وضعیت کنونی سوریه و روژاوا، حمایت خود از مردم روژاوا و سیستم خودمدیریتی دمکراتیک در شمال و شرق سوریه را اعلام کردند. آنان انقلاب روژاوا را هم‌سرنوشت با جنبش ژن، ژیان، آزادی در ایران دانسته و بر ضرورت اتحاد و همبستگی جهانی علیه سرکوبگران تاکید کردند.
هدیه، بردیا و سارا وضعیت کنونی سوریه و روژاوا را زیر حملات دولت اشغالگر ترکیه و مزدورانش چنین ارزیابی می‌کنند: «انقلاب روژاوا که با مقاومت بی‌نظیرش در برابر تاریکی‌پرستان داعش در کوبانی، تبدیل به نماد مقاومت معاصر شد، پس از گذشت بیش از یک دهه از عمر خود به لحظات حیاتی و سرنوشت‌سازی رسیده است که نیازمند حمایت، بیداری و احساس مسئولیت آزادیخواهان و هواداران دمکراسی و برابری در سراسر جهان است. روژاوا نماد امید، مقاومت و برابری است؛ اما امروز در برابر هجمه‌هایی از جنس اشغالگری ترکیه، سرکوب نیروهای مزدور وابسته به ترکیه و افکار ارتجاعی و تکفیری ایستاده است. همان‌طور که جنبش "ژن ژیان ئازادی" در ایران علیه رژیم جمهوری اسلامی که با طناب‌های دارش به دنبال سرهایی برای حلق‌آویز کردن است، می‌جنگد؛ روژاوا نیز در برابر نیروهای تکفیری مزدور ترکیه که سرهایی برای شمشیرهایشان می‌طلبند، مقاومت می‌کند. این دو جبهه، یک مبارزه و یک آرمان مشترک برای دمکراسی، آزادی و عدالت هستند.»
همچنین به شباهت میان نظام‌های سرکوبگر جمهوری اسلامی، رژیم بشار اسد، طالبان، عراق، خانواده بارزانی، سیاست‌های عثمانی-کمالیستی اردوغان و نیروهای تکفیری مزدور ترکیه اشاره می‌کند و این نظام‌ها را ابزارهایی برای سرکوب خلق‌های منطقه می‌داند. در ادامه می‌گویند: «حکومت جمهوری اسلامی، با استفاده از دستگاه‌های سرکوب، اعدام و زندان، همان سیاست‌هایی را دنبال می‌کند که بشار اسد در سوریه و شکنجەگاەهایی همچون 'صیدیانا' برای خاموش کردن صدای مردم به کار گرفت. از سوی دیگر، رژیم اردوغان با رویای احیای امپراتوری عثمانی، به همراه مزدوران تکفیری، خاک سوریه را اشغال کرده و دست به کشتار مردم سوریه، روژاوا و خودمدیریتی شمال و شرق سوریه می‌زند. این حکومت‌ها، علی‌رغم تفاوت‌های ظاهری، همگی دولت-ملت‌هایی با یک هدف مشترک‌اند: سرکوب خلق‌های آزادی‌خواه، زنان مبارز و اقلیت‌های دینی و اتنیکی. مبارزه علیه این رژیم‌ها، مبارزه‌ای مشترک و همگانی است.»
این سه زن کرماشانی تاکید می‌کنند که دفاع از روژاوا به معنای دفاع از ارزش‌های انسانی و الگویی برای جهانی بهتر است. آنها در ادامه بیان نمودند: «روژاوا با ایجاد سیستم خودمدیریتی دمکراتیک و بر پایەی تزهای عبدالله اوجالان، نه تنها امیدی برای خلق‌های کورد، عرب، سریانی، ارمنی، چرکس و ترکمان، بلکه الگویی برای همه ملت‌ها در سراسر جهان است. زنان در این انقلاب، نه تنها قربانی سرکوب نیستند، بلکه پیشگامان مقاومت و تغییرند. این همان آرمانی است که جنبش زن، زندگی، آزادی در ایران نیز برای آن مبارزه می‌کند.»
سارا، بردیا و هدیه در پایان افزودند: «ما به عنوان زنانی از کرماشان، از تمام آزادیخواهان، فمینیست‌ها، سوسیالیست‌ها و هواداران عدالت اجتماعی در خاورمیانه و سراسر جهان دعوت می‌کنیم تا در برابر حملات اشغالگرانه ترکیه و سیاست‌های سرکوب‌گرانه متحد شوند. زن، زندگی، آزادی تنها یک شعار نیست؛ بلکه مانیفستی برای ساختن جهانی برابر و آزاد است. ما خواهان همبستگی و مقاومت علیه دیکتاتورها، اشغالگران و نیروهای ارتجاعی هستیم. آینده از آن کسانی است که به آزادی ایمان دارند و برای آن می‌جنگند.»