مرکز خبر- شامگاه یک‌شنبه ۱۸ آبان‌ماه، جمعی از دانشجویان دانشگاه الزهرا تهران در اعتراض به تداوم قطع و جیره‌بندی آب در خوابگاه‌های دانشجویی در محوطه خوابگاه تجمع کردند. تجمع اعتراضی این دانشجویان با شعارهایی چون «ما منتظر حق‌مان هستیم، هیچ‌جا نمی‌رویم، همین‌جا هستیم» همراه بود.

به گفته دانشجویان، در هفته‌های اخیر آب در حمام‌های خوابگاه‌ دانشجویی دانشگاه الزهرا تنها بین ساعت ۸ تا ۱۰ شب در دسترس بوده و در سایر ساعات شبانه‌روز قطع می‌شده است. این قطعی‌ها سبب اختلال در امور روزمره و به‌ویژه مشکلات بهداشتی در میان دانشجویان شده است.

در پی بالا گرفتن اعتراض‌ها، مسئولان دانشگاه وعده‌ی حل مشکل را داده‌اند، اما دانشجویان می‌گویند وضعیت هر بار به شکل موقت بهبود یافته و سپس تکرار شده است.

در روزهای پیش از تجمع نیز تصاویری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که نشان می‌داد دانشجویان برای دریافت بطری‌های آب معدنی در صف ایستاده‌اند؛ امری که یادآور شرایط اضطراری در بحران‌های زیست‌محیطی است.

اداره آب و فاضلاب تهران در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که کاهش فشار آب در دانشگاه‌های تهران، الزهرا و امیرکبیر به دلیل «مصرف بیش از الگوی تعیین‌شده» بوده است. اما کارشناسان و فعالان دانشجویی این ادعا را ناکافی می‌دانند و معتقدند مشکل نه ناشی از مصرف بالای دانشگاه‌ها، بلکه ناشی از فرسودگی زیرساخت‌ها و مدیریت ناهماهنگ میان دانشگاه‌ها و نهادهای خدماتی است.

به گزارش روزنامه شریف، فشار آب در دانشگاه صنعتی شریف نیز به‌شدت کاهش یافته و عملاً طبقات بالایی خوابگاه‌ها بدون آب مانده‌اند. این امر نشان می‌دهد که بحران فراتر از یک دانشگاه است و به سطح شهر تهران و دیگر مراکز آموزشی سرایت کرده است.

 رئیس فدراسیون صنعت آب ایران نیز گفته بود «جیره‌بندی آب باید زودتر آغاز می‌شد» و «۶۲ درصد آب تهران از منابع زیرزمینی تأمین می‌شود که به‌شدت افت کرده‌اند.»

حتی رئیس‌جمهور ایران، مسعود پزشکیان، نیز هشدار داده که در صورت تداوم خشکسالی، ممکن است از آذرماه آب تهران جیره‌بندی شود و در بدترین سناریو «تهران را باید تخلیه کرد.»

بحران کنونی بی آبی در شهرهای مختلف ایران را نمی‌توان تنها به کمبود بارش یا تغییرات اقلیمی نسبت داد. مجموعه‌ای از سوءمدیریت‌ها و تصمیمات غیرمسئولانه در بخش‌های مختلف از جمله کشاورزی، صنعت و توزیع شهری، نقش اصلی را در شکل‌گیری وضعیت کنونی داشته‌اند.

به گفته علی شریعت، دبیرکل فدراسیون صنعت آب کشور، «سوءمدیریت، تصمیمات مقطعی و فقدان برنامه ملی برای بازچرخانی و اصلاح الگوی مصرف» از دلایل اصلی این بحران است.