مرکز خبر – به عنوان بخشی از کمپین ۱۶ روزه مبارزه با خشونت جنسیتی، ابتکار «نه به سرکوب زنان»، امروز سه‌شنبه ۲ دسامبر، بیانیه‌ای صادر کرد و در آن تأکید کرد که زنان سودانی از خشونت و دردی که به نان زندگی روزمره تبدیل شده است، در کشوری که جنگ به یک واقعیت دائمی تبدیل شده و خشونت یک وضعیت دائمی است که توسط اقتدار مردانه دامن زده می‌شود، خسته شده‌اند.

ابتکار «نه به سرکوب زنان» خواستار موضع‌گیری فوری ملی و بین‌المللی برای جرم‌انگاری خشونت علیه زنان در سودان و تضمین مشارکت زنان در مسیرهای صلح و گذار دموکراتیک شد.

براساس بیانیه، از ۱۵ آوریل ۲۰۲۳ تاکنون، خشونت علیه زنان نه فقط نتیجه‌ی جنگ، بلکه ابزار بازتولید سلطه‌ی نظامی، مردسالار محسوب می‌شود که با آوارگی، محرومیت از امنیت، کار، تحصیل و زندگی شرافتمندانه زنان را هدف قرار می‌دهد. این جنگ تجاوزی سازمان‌یافته است به جسم زن و حقوق بنیادین او؛ تلاشی برای حذف زنان از عرصه عمومی و کم‌رنگ کردن نقش‌شان در جامعه است.

بیانیه یادآوری می‌کند خشونت علیه زنان امروز محدود به میدان جنگ نیست. این خشونت در خیابان، خانه، محل کار، فضاهای عمومی و خصوصی جاری است. زنی ممکن است در هر مکان و هر زمان تحت فشار باشد؛ حتی خشونت دیجیتال از طریق شبکه‌های اجتماعی، ابزاری برای تهمت، تحقیر، نظارت و تهدید شده است: «ما با صراحت می‌گوییم خشونت دیجیتال علیه زنان، جنایت جنگی است، چون ابزاری است برای ارعاب، خاموش کردن صدای زنان، و نابودی مشارکت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی آنها.»

در بیانیه تأکید شده است که صلح واقعی نمی‌تواند بدون عدالت جنسیتی تحقق یابد؛ هیچ بازسازی‌ای نباید بر پایه ویرانه‌ی کرامت و حقوق بنیادی زنان شکل گیرد. «ما به‌صراحت تلاش‌هایی که منجر به بازتولید سیستم‌های نظامی تاریخی سرشار از ستم طبقاتی و جنسیتی می‌شوند را رد می‌کنیم.»

بیانیه خواهان اقدام فوری ملی و بین‌المللی علیه جنگ و نقض حقوق زنان در سودان است: جرم‌انگاری انواع خشونت علیه زنان جنسی، جسمی یا دیجیتال و محاکمه‌ی عادلانه و پاسخگویی برای عاملان.  

این بیانیه همچنین بر ضرورت به رسمیت شناختن خشونت دیجیتال به‌عنوان ابزار سرکوب و جنگ تأکید دارد، و خواهان مشارکت واقعی زنان با قدرت در روند صلح و گذار دموکراتیک، و اتخاذ سیاست‌های حمایتی اقتصادی و اجتماعی برای تضمین زندگی شرافتمندانه، امنیت، کار و حقوق زنان است.

بیانیه در پایان از زنان خواسته است با ایمان به آزادی واقعی برای پایان دادن به سازوکارهای ستم و استثمار که جنگ و خشونت را زاده‌اند، صدای خود را بلند کنند و تاکید کرده است: «مبارزه‌ی زنان علیه همه اشکال ظلم صرفاً یک نبرد فردی نیست؛ بلکه کنش جمعی و فراگیر در برابر قدرت مردسالار و نظامی است که بر زندگی ما حاکم است..»